We Promise-activist: “Selectieve verontwaardiging is gif voor onze samenleving”

Naar de inhoud springen

Donderdagavond vond er rond het beruchte standbeeld van de genocidepleger Jan Pieterszoon in Hoorn opnieuw een gemeenteraadsvergadering plaats vol witte onschuld, witte fragiliteit en witte superioriteitsgevoelens. De raadsleden bogen zich aan de hand van een procedureel en volkomen inhoudsloos voorstel van het college van B en W over de vraag hoe de “stadsgesprekken” over racisme, discriminatie en het standbeeld zouden kunnen worden vervolgd. Over Coen wilden veel raadsleden liever zwijgen als het graf, maar door de inspreekreacties van leden van We Promise en de Werkgroep Slavernijverleden Hoorn konden ze niet wegduiken. Hieronder de inspreekreactie van Merve, medeoprichter van We Promise.

Goedenavond allemaal,

Mijn naam is Merve en ik ben hier namens stichting We Promise. Op het moment dat er een standbeeld wordt geplaatst van een persoon uit de geschiedenis die zogenaamd “goede dingen” heeft gedaan voor zijn land, die “goede dingen” heeft gedaan voor de mensen in dat land, rijkdommen heeft gebracht, misschien dingen heeft gebouwd, terwijl die persoon ook verantwoordelijk is voor het uitmoorden van heel veel mensen, zou het dus normaal zijn om deze persoon op een standbeeld hoog op een sokkel te laten staan midden in de publieke ruimte. Met die redenering zou iedereen die het eens is met die redenering het niet erg moeten vinden als er morgen een standbeeld van welke genocidepleger dan ook staat, met daarop een plakkaat en een qr-code. En we kennen er een aantal in onze geschiedenis.

Inspraak-ronde 15 mei 2025
– Een Hoornse raadsvergadering vol witte fragiliteit en superioriteit
– Nazaat van slachtoffers van genocidepleger Coen: “Er worden aan een standbeeld meer mensenrechten toegekend dan aan mij”
– Doorbraak-activist: “Gemeente Hoorn, voer een dekoloniseringsbeleid en zet het beeld van Coen in het Westfries Museum”
– Nazaat van de Banda-eilanden over het standbeeld van genocidepleger Coen: “Een sokkel eert, een museum onderwijst”
– We Promise-activist: “Selectieve verontwaardiging is gif voor onze samenleving”

Een genocide is een genocide. Selectieve verontwaardiging is gif voor onze samenleving. Als we het van de ene genocidepleger wél begrijpen, en met de andere niet, dan gaat er toch iets mis? Er wordt gezegd dat “we nader tot elkaar moeten komen”, dat er “verbinding” nodig is. Maar als het startpunt van jouw verbinding het verdedigen van het behoud van het beeld van een genocidepleger is, dan kun je lang, lang en nog eens lang wachten op het punt om nader tot elkaar te komen. Er wordt dan namelijk van je verwacht om je menselijkheid los te laten. Welk fatsoenlijk mens verdedigt iemand die schuldig is aan het uitmoorden van zoveel mensen? Hoe lang nog? Hoe lang nog?

Merve

Berichtnavigatie