Een Hoornse raadsvergadering vol witte fragiliteit en superioriteit

Donderdagavond vond er rond het beruchte standbeeld van de genocidepleger Jan Pieterszoon in Hoorn opnieuw een gemeenteraadsvergadering plaats vol witte onschuld, witte fragiliteit en witte superioriteitsgevoelens. De raadsleden bogen zich aan de hand van een procedureel en volkomen inhoudsloos voorstel van het college van B en W over de vraag hoe de “stadsgesprekken” over racisme, discriminatie en het standbeeld zouden kunnen worden vervolgd. Over Coen wilden veel raadsleden liever zwijgen als het graf, maar door de inspreekreacties van leden van We Promise en de Werkgroep Slavernijverleden Hoorn konden ze niet wegduiken.

“Wat een toxische avond was het weer”, verzuchtten de mensen van We Promise na afloop. De actiegroep strijdt al jarenlang tegen koloniale verheerlijking in de openbare ruimte. Vorig jaar organiseerde We Promise daartoe nog een demonstratie tegen het standbeeld van Coen op het plein Roode Steen. Daarbij schond de Hoornse PvdA-burgemeester Jan Nieuwenburg voor de zoveelste keer het demonstratierecht van de actiegroep. En in maart dit jaar organiseerde We Promise een “week tegen racisme”, met onder meer een bijeenkomst over het beeld van Coen. In diezelfde maand stuurde We Promise een dekoloniale reactie op de aanval die vier raadsfracties hadden ingezet tegen het Westfries Museum, dat eerder had besloten om de term “Gouden eeuw” niet langer meer te gebruiken. Dat was tegen het zere been van de fracties, die de witte koloniale vrijheid willen behouden om de eeuw waarin Coen zo’n 15.000 mensen op de Banda-eilanden liet vermoorden, te blijven betitelen aan de hand van een edelmetaal.

Wie de al jarenlang voortgaande houding van gemeentebestuurders en het overgrote deel van de raadsleden tot zich laat doordringen, die kan begrijpen dat de activisten niet waren verrast over de giftigheid waarmee vrijwel alle raadsleden gisteravond hun smerige machtsspelletjes speelden. GroenLinks-raadslid Stephan Lallhit was voor We Promise “de reden waarom wij het nog volhielden in de raadszaal. Onze woorden werden verdraaid. Jij bent letterlijk” het enige raadslid dat “begrijpt hoe belangrijk de stemmen van de nazaten zijn en zich ook uitspreekt erover!”. De bijna volledige (op één na) witte Hoornse gemeenteraad “wil praten over racisme zonder ervaring of kennis. Maar ze willen het vooral doen zonder de stemmen van de mensen die dagelijks racisme ervaren.”

Het pleidooi van de activisten om het standbeeld van Coen te onttrekken aan de openbare ruimte door het zo’n vijftig meter te verplaatsen en in de tuin van het Westfries museum te zetten stuitte gisteravond op een muur van onwilligheid, arrogantie en zelfgenoegzaamheid. Voor hen is het overduidelijk dat de strijd tegen het beeld naar een landelijk niveau moet worden getild. De toekomst van het wanstaltige beeld mag niet in handen zijn van lokale bestuurders en raadsleden die vooral stadschauvinisme en het eigen ego in het vaandel hebben staan. Zij dienen niet langer de beslissingsbevoegdheid te hebben om te bepalen wat er met het beeld zou moeten gebeuren.

Harry Westerink

Berichtnavigatie