Waarom huurders (momenteel) niets hebben aan hun parlementaire vertegenwoordiging en waar ze wel mee geholpen zouden zijn

De Hoop’s wetsvoorstel werd feitelijk al neergesabeld voordat het door de Kamer is behandeld, namelijk door de Raad van State (RvS) die zich stoorde aan de ambitie van De Hoop om met het wetsvoorstel meerdere uitwassen van de wooncrisis aan te pakken. De Hoop benoemt, en de Raad citeert, onder andere ‘het aantal daklozen, het achterblijvende inkomen van gepensioneerden, de wachtlijsten van sociale huurwoningen voor jonge huurders en de groter wordende kloof tussen huurders en woningeigenaren”. De RvS vindt het storend dat De Hoop deze, systematische, problemen probeert aan te pakken met een tijdelijke, éénjarige, bevriezing van de huur. Met andere woorden, omdat de wooncrisis een structureel probleem is, is de spoedwet door haar incidentele karakter een slecht middel om het op te lossen. Daarnaast nam de RvS aanstoot aan het feit dat De Hoop het recht op huisvesting zwaarder liet wegen dan het recht van verhuurders om winst te maken met hun eigendom. De Raad geeft in hun advies aan zich grote zorgen te maken dat door de huurbevriezing. Kortom de RvS vindt de winst van je huisbaas belangrijker dan de vraag of jij je huur nog kan betalen. In deze passage impliceert de RvS nog dat de inkomsten van huisbazen belangrijk zijn omdat het ze in staat stelt om te investeren in onderhoud en nieuwe woningen. We weten echter dat dat een fabeltje is: het geld voor onze huisbazen, ook woningcorporaties, verdwijnt grotendeels in eigen zak. In de kern heeft de RvS echter gelijk: de belangen van jouw huisbaas wegen inderdaad zwaarder dan jouw rechten als huurder, dat is hoe in onze liberale staat en volgens Europese regels het eigendomsrecht geregeld is. Het is makkelijk om af te geven op de RvS; een onverkozen vergaderclubje dat eerst en vooral de belangen van het kapitaal behartigt. Maar als je serieus bent over het breken van de macht van het kapitaal, moet je het eens zijn met de RvS dat deze spoedwet dat doel überhaupt niet zal dienen en daarom slecht onderbouwd is. Wat we nodig hebben is een wettelijk kader dat het recht op huisvesting, en niet de winst van huisbazen, op één zet.

Clint Verdonschot in Waarom huurders (momenteel) niets hebben aan hun parlementaire vertegenwoordiging en waar ze wel mee geholpen zouden zijn (Joop.nl)

Berichtnavigatie