Actie: Stop huisuitzetting in Rotterdam kom op 18 augustus om 13:00 naar de eisenoverhandiging bij de Drievriendenstraat 34a!

Julia had deze kamer aangenomen met wat ze dacht dat een standaard huurcontract was. Ze had een contract met een allonge getekend, en de hoofdhuurder had haar gezegd dat het ging om een vast huurcontract. Ook bij het ondertekenen van de overeenkomst werd in het contact met Dasgoed steeds gesproken over Julia als de “huurder”, waardoor er voor Julia geen andere reden was dan er vanuit te gaan dat Julia huurder was en is. Nu claimt Dasgoed BV dat het om een onderhuursituatie gaat, waardoor Julia volgens Dasgoed BV opeens een veel zwakkere rechtspositie zou hebben dan waar ze vanuit was gegaan. Onderhuurder zijn betekent voornamelijk dat je afhankelijk bent van een hoofdhuurder en zelf geen beroep kan doen op huurbescherming. Dasgoed B.V. wil op die manier de huurbescherming van Julia omzeilen.

Na het pand eerst een tijd te hebben verhuurd wil de verhuurder Dasgoed B.V het pand nu verkopen. Om meer winst hierop te kunnen maken willen ze het pand leeg hebben en worden Julia en huisgenoot op straat gezet. Wij zien dit als BPW vaker gebeuren. Zodra de wettelijke regels veranderen waardoor huisjesmelkers minder geld kunnen verdienen, duperen zij huurders. Voor huisjesmelkers wordt een woning verkopen namelijk veel winstgevender als er geen huurder in zit. Hoewel de waarde van de woning sinds het bezit van de eigenaar al minimaal verdrievoudigd is en dit blijft stijgen, ook zolang er huurders in zitten, vindt de eigenaar dit niet rendabel genoeg. Het verkopen van een woning is geen reden om huurders dakloos te maken. Huisjesmelkers kijken echter alleen naar het geld en niet naar de woonrechten of het welzijn van hun bewoners. 

Woonzekerheid voor iedereen
BPW afdeling Rotterdam ziet te vaak situaties waar geschermd wordt met onderhuur om huurders te intimideren om hen naar hun denken makkelijker uit huis te kunnen zetten. Deze intimidaties moeten per direct stoppen. Woonzekerheid moet de norm zijn, maar dat is het nu niet. Onduidelijke en precaire constructies mogen niet bestaan in een samenleving waar een thuis een fundamenteel basisrecht is. Huisjesmelkers buiten huurders uit en hebben maling aan woonrechten.

De situatie van de bewoners in Delfshaven speelt zich af tegen de achtergrond van een heftige wooncrisis. Betaalbare woonruimte is overal schaars, wachttijden voor sociale huur zijn extreem lang en op de zogenaamde vrije markt zijn huurprijzen voor heel veel mensen onbetaalbaar. In die context betekent het verliezen van een woning vaak direct dakloosheid en dus bestaansonzekerheid. Juist daarom is het zo pijnlijk dat bewoners die in een stabiele woonsituatie dachten te zitten, opeens op straat dreigen te belanden zonder alternatief, en zonder een serieuze poging van de verhuurder om hen woonzekerheid te bieden.

Bewoners zijn radeloos
“Als ik deze woning verlies, verlies ik op korte termijn ook mijn baan. Ik ben gebonden aan deze woning in deze wijk. Ik zoek me rot, maar ik kan niks vinden. Daarom wil ik nu mijn woonrecht claimen om dakloosheid te voorkomen. Woningen zijn er toch voor mensen niet voor winst?” stelt Julia. 

“Veel mensen in een precaire woonsituatie komen niet in aanmerking voor urgentie als ze dak- of thuisloos dreigen te worden, of dit al zijn. Zo blijven mensen langdurig gevangen in een systeem van precaire, onzekere situaties, die zich herhaalt en telkens de situatie verder verslechtert. Telkens weer verhuizen van de ene naar de andere plek, brengt serieuze schade met zich mee, zowel mentaal als financieel. Wij willen nu samen met de bewoners die vicieuze cirkel doorbreken”, stelt de BPW

Alleen al onder jongeren telt de gemeente Rotterdam momenteel circa 5.000 dakloze mensen. Het totaal aantal dakloze mensen ligt veel hoger. De wachtlijsten voor sociale huur groeien door bewust politiek wanbeleid gericht tégen sociale huurders en de sociale huursector in zijn algemeenheid. Dit terwijl in talrijke beleidsstukken zogenaamd over preventie van dakloosheid wordt gerept. Maar ondertussen kiest de overheid de kant van huisjesmelkers terwijl op de overheid een actieve resultaatsverplichting rust om dakloosheid en uitbuiting te voorkomen en aan te pakken. Als de overheid daadwerkelijk dakloosheid uit wil bannen voor 2030 moet ze nu in actie komen, ook op gemeentelijk niveau.

Bewoners en BPW Rotterdam eisen van verhuurder Dasgoed B.V.,  de eigenaar Schell en de gemeente Rotterdam het volgende:

1. Stop de huisuitzetting en biedt woonzekerheid en voorkom dakloosheid. Respecteer huurbescherming en eerbiedig de huurcontracten van bewoners.
2. Gemeente Rotterdam en wethouder Chantal Zeegers van Wonen moet nu actief ingrijpen om dakloosheid te voorkomen en huisjesmelkers aan te pakken. Zorg voor preventie door mensen te ondersteunen en grijp in als mensen belazerd worden.
3. Minister van volkshuisvesting Mona Keijzer; dakloosheid is een mensenrechtenschending. Wij eisen preventie zoals beloofd in het Nationale actieplan Dakloosheid: Eerst een Thuis. Investeer in brede volkshuisvesting, maak private verhuur overbodig. Pak huisjesmelkers keihard aan.

Kom op 18 augustus om 13:00 naar het kantoor van Dasgoed B.V, Drievriendenstraat 34a voor de eisen overhandiging.

Voor meer informatie mail naar rotterdam@bondprecairewoonvormen.nl