Queer en ex-moslim: een verbonden strijd

Naar de inhoud springen

De relatie moslim-ex-moslim heeft een unieke machtsdynamiek die we zeker niet ongeanalyseerd moeten laten. Ex-moslims kunnen evengoed haat verspreiden, ook hier komen intersecties van haat van toepassing. Noem de big names van de ex-moslimwereld op en dan kom je waarschijnlijk terecht bij Yasmine Mohammed, Ayaan Hirsi Ali en Sadia Hameed. Naast veel ongefundeerde haat jegens moslims als één Ummah is er ook een ander aspect in hun ideologie: ze zijn transhaters. In een misselijkmakende twist of fate kiezen bepaalde ex-moslims ervoor om een rechts conservatief of extreem-rechts islamitisch milieu in te wisselen met een rechts conservatief rechts-populistisch of extreem-rechts milieu. In feite verandert er niets, je wilt gewoon anderen blijven benadelen maar zonder dat je zelf vanuit een islamitische hoek benadeeld wordt. Niets meer dan pure hypocrisie. Het stappenplan is makkelijk te volgen: islam is slecht dus ik zoek een club op die islam slecht vindt, ja doen dan de gratis extraatjes er dan ook maar bij. Free xenophobia, homophobia and transphobia for everyone! Niet ongehoord dus dat ex-moslims hun eigen mensen backstabben door in zee te gaan met rabiate racisten. Juichen als er een kind verdrinkt in de Middellandse Zee? Waarom niet. De zionistische entiteit vermoordt Palestijnse ex-moslims? Ja, hadden ze maar niet in Gaza moeten wonen.

“Muzbian” en “Patthar” in Queer en ex-moslim: een verbonden strijd (Nlexmoslims.blogspot.com)

Berichtnavigatie