30 jaar na aanslag rechtszaak tegen K.O.M.I.T.E.E in Duitsland

Het K.O.M.I.T.E.E moet terechtstaan: Vervolging 30 jaar na mislukte aanslag op deportatiegevangenis in Berlijn

Matthias Monroy, | in het Duits verschenen in de krant ND, vertaling globalinfo.nl

19 januari, 2025 3 min leestijd

(Foto: Thomas Walter en Peter Krauth in politieke ballingschap in Venezuela drie jaar geleden. Foto uit privebezit)

Terwijl het eigenlijke misdrijf en de voorbereiding ervan al lang verjaard zijn, moeten twee linkse radicalen die in Venezuela wonen terechtstaan voor het beramen van een explosievenaanslag in Berlijn. De verjaringstermijn loopt tot 2035.

Bijna 30 jaar na een mislukte bomaanslag op een gevangenis (in aanbouw, vert.) in Berlijn heeft het Duitse federale openbaar ministerie een aanklacht ingediend tegen twee mannen die het verantwoordelijk wil houden voor het misdrijf. Dit maakten de autoriteiten in Karlsruhe dinsdag bekend. Het Hof van Beroep in Berlijn moet nu beslissen of de aanklachten worden aanvaard.

De twee Duitsers Peter Krauth en Thomas Walter, 64 en 62 jaar oud, zouden op zijn laatst in de herfst van 1994 samen met een andere, inmiddels overleden, medeplichtige de vereniging K.O.M.I.T.E.E. hebben opgericht. Deze Berlijnse groep werd ‘gekenmerkt door een extreemlinkse ideologie’ en had zich ten doel gesteld ‘sociaal-politieke veranderingen teweeg te brengen door brandstichting en explosieve aanslagen op staatsinstellingen’.

K.O.M.I.T.E.E. wordt ervan verdacht 30 jaar geleden een brandstichting te hebben gepleegd in een gebouw van het Duitse leger in Bad Freienwalde, waarbij niemand gewond raakte. Dit resulteerde in een materiële schade van 200.000 DM.

Een jaar later zou de groep geprobeerd hebben de in aanbouw zijnde deportatiegevangenis in Berlijn-Grünau op te blazen. Ter voorbereiding zouden de verdachten vier propaangasflessen hebben geprepareerd met in totaal meer dan 120 kilogram explosief materiaal met zelfgemaakte tijdsontstekingen. Een politiepatrouille was zich bewust geworden van de barrières die voor dit doel rond het bouwterrein waren aangebracht. De daders vluchtten en het gebouw bleef intact. Volgens het Bundeskriminalamt (BKA) werd in een op de plaats delict achtergelaten voertuig bewijsmateriaal gevonden dat werd toegeschreven aan de drie gezochte mannen.

Na tientallen jaren te zijn ondergedoken werd Bernhard Heidbreder, die vier jaar geleden overleed aan kanker, in 2014 ontdekt door Duitse rechercheurs in Venezuela en gearresteerd met de hulp van de nationale politie. Het Hooggerechtshof in Caracas verwierp een uitleveringsverzoek omdat de ten laste gelegde feiten volgens de Venezolaanse wet verjaard waren. Krauth werd vervolgens ook in Venezuela vastgehouden op basis van een opsporing door Interpol en na vier maanden op dezelfde gronden weer vrijgelaten. (Van Heidbreder verscheen posthuum een boek, zie de recensie hier, vert).

Alle drie dienden ze vervolgens met succes een aanvraag in voor erkenning als politiek vluchteling in Venezuela. Walter geeft op sociale media informatie over het leven in het stadje Mérida. Zijn 90-jarige moeder en zijn zus bezochten hem in november 2023. In dezelfde maand schreef de Zuid-Amerika-correspondent van de ‘Süddeutsche Zeitung’ een uitgebreid portret van de ballingen.

De feitelijke daad in Berlijn-Grünau en de voorbereiding ervan zijn ook in Duitsland na tien jaar verjaard. Het Openbaar Ministerie beschuldigt Krauth en Walter echter van samenzwering om een explosieve detonatie te veroorzaken. De Duitse verjaringstermijn voor dit misdrijf is 40 jaar. Advocaten van de drie gezochte mannen grepen dit aan om hiertegen een grondwettelijke klacht in te dienen. Het Federale Constitutionele Hof nam deze klacht echter niet in behandeling.

Het is niet bekend of de huidige aanklacht bedoeld is om een deal voor te bereiden tussen de gezochte personen en de Duitse justitie. In 2001 werd hen al een sneller proces en vierenhalf jaar gevangenisstraf aangeboden als de drie zichzelf zouden aangeven. In 2010 werd hun beoogde straf teruggebracht tot drieënhalf jaar. Desondanks ging niemand op het aanbod in.

Gepubliceerd in het Duits in “nd”.