Neder-fascisme: het doel is wreedheid

“Een groep jonge asielzoekers uit Sint Annaparochie gaat toch niet op uitje naar de Efteling, laat het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) weten in een reactie aan de NOS. Gisteren uitte asielminister Faber haar ongenoegen over het voornemen en schreef op X: ‘Ho, dit gaan we dus niet doen'”, aldus de NOS vrijdag. Dit bericht is, samen met de reacties eronder, een gruwelijke catalogus van Neder-fascisme, de ideologie die Nederland nu regeert. De logica van Faber en haar bloeddorstige internetknokploegen heeft slechts één logisch eindpunt.

Waar gaat het hier om? Het gaat hier om een aantal kinderen die op de vlucht zijn en hun ouders zijn verloren. Zij worden in de media ook wel eufemistisch “alleenstaande minderjarige vreemdelingen” genoemd, maar het zijn dus kinderen die hun ouders zijn kwijtgeraakt.

We weten (gelukkig) niet veel over wie deze kinderen zijn. We weten wel dat veel kinderen vluchten uit bijvoorbeeld oorlogsgebieden, zoals Syrië. Daar zijn al meer dan een miljoen kinderen hun beide ouders verloren.

Ook is de situatie in de vluchtelingenopvang erbarmelijk. Er is weinig vermaak, mensen vervelen zich, en wachten vaak lang en perspectiefloos op een besluit van het IND. De wettelijke beslistermijn is nu 15 maanden, maar die wordt vaak overschreden.

Dat is zeker zo voor kinderen, die zich vaak helemaal dood vervelen. Kinderen horen (net zo min als volwassenen) niet de hele dag opgehokt te zitten. Zeker niet op plekken als St. Annaparochie waar, met alle respect, weinig te beleven is voor kinderen.

Deel van de reden was ook dat er in 2024 een opstootje was bij de kermis van St. Annaparochie. Belangrijk is dat de kinderen die dit jaar naar de Efteling zouden gaan niet betrokken waren bij het incident. Het was een “voorzorgsmaatregel“.

Een detail is ook dat dit gewoon het jaarlijkse uitje is voor die kinderen, dat om deze praktische reden op die zaterdag gepland werd. Er is dus al een jaarlijks uitje, dat nu gewoon ‘handig’ gepland werd voor de autoriteiten.

Twee dingen daarover: allereerst vind ik het afschuwelijk dat deze kinderen blijkbaar een jaarlijks uitje hebben. Mogen ze niet vaker op stap? En ten tweede: ik vind het een beetje overhaast en ‘makkelijk’ om na een incident die kinderen “uit voorzorg” af te zonderen.

Maar dat was niet de zorg van minister Faber. Die was vooral bezorgd dat deze kinderen “op kosten van de belastingbetaler” naar de Efteling gingen. Dus: überhaupt dat die kinderen een uitje hadden, gaat voor haar te ver.

Terwijl: die kinderen zouden sowieso een uitje hebben, alleen de datum is aangepast. Dat Faber dat niet erkent is echter geen “falen” van de minister, maar beleid. Ze meent wat ze zegt: ze wil niet dat verweesde vluchtelingenkinderen een uitje krijgen.

In het Engels wordt dit nu omschreven met de shorthand: “cruelty is the point“. Wreedheid is het doel. Faber weet dat wreedheid naar vluchtelingen het goed doet onder haar achterban. Ook als die wreedheid gericht is naar ouderloze vluchtelingenkinderen.

En die wreedheid wordt groot gevierd onder haar achterban, zo blijkt uit de reacties. Om te beginnen moeten we erkennen dat Twitter geen representatie is van de maatschappij. Op Twitter reageren tegenwoordig vooral de meest haatdragende mensen.

Dit, terwijl mensen juist statistisch vóór goede vluchtelingenopvang zijn. Twitter geeft geen representatief beeld, maar geeft wel een inzicht in één ideologie, het Neder-fascisme, dat de stuwende ideologie achter de huidige regering is.

Dus, wat zegt die PVV-achterban? De eerste categorie is “afgunst”, meestal iets in de trant van “waarom moeten wij dat betalen, terwijl Nederlandse gezinnen daar niet heen kunnen!”. Antwoord: wie moet het anders betalen? Deze kinderen hebben geen ouders meer.

Het is bizar om te zeggen dat vluchtelingen, die tijdens hun procedure niet in vrijheid kunnen leven, zelf zouden moeten betalen voor dingen, zeker als het gaat om kinderen. Dat zou erop neerkomen dat vluchtelingen, en zeker kinderen, simpelweg niks mogen.

Maar dat is ook eerder het punt. Deze mensen vinden gewoon dat “buitenlanders” hier niet zouden moeten zijn. Elke euro die naar vluchtelingen gaat, vinden zij teveel. Zelfs al zouden deze mensen in barakken leven en elke dag één aardappel te eten krijgen, zou dat te veel zijn.

Het enige wat klopt is dat er inkomensongelijkheid is, en dat veel gezinnen een leuk dagje uit niet kunnen betalen. De oplossing is dan om te zorgen dat armoede wordt afgeschaft, niet om andere mensen het plezier te ontnemen. Maar daarvoor gaan ze niet op de bres.

De tweede categorie reacties is “ze mogen geen plezier hebben”, en die bestaat in twee subcategorieën. De eerste categorie is: “ze moeten wat ‘leerzaams’ doen.” Meestal in de trant van “stuur ze naar een concentratiekamp” of “geef ze les”.

Laten we daarbij niet naïef zijn. Deze mensen hebben het niet zomaar over concentratiekampen. Het zijn hondenfluitjes om het bedekt te hebben over wat ze écht willen dat er met deze kinderen gebeurt. Dat moet vooropgesteld worden.

Daarnaast is het natuurlijk racistisch. Deze mensen denken (ook) dat al deze kinderen moslims zijn, dat alle moslims antisemitisch zijn, en dat ze daarom een lesje moeten krijgen in de Holocaust. Dat is je reinste racisme, en natuurlijk ook: deze kinderen zitten op school.

Bovendien is het bijzonder dat ze vooral Westerbork aanhalen: een kamp waar Joodse vluchtelingen door Nederland werden opgesloten vóór de oorlog, en dat de nazi’s toen hebben omgetoverd tot een doorvoerkamp. Maar ja, ze zijn er zelf nooit geweest.

Maar er zijn ook mensen die vinden dat er helemaal geen uitje mag zijn, en dat er vooral gewerkt moet worden. Dat verschilt van simpelweg uitputting door bijvoorbeeld lange wandeltochten, of door daadwerkelijk arbeid te verrichten.

Zo heeft de PVV-achterban plotseling zowel het heropvoedingskamp als het dwangarbeidkamp als kinderarbeid weer opnieuw leven in geblazen. Want nee, het gaat hier (denken zij) om kinderen van kleur. Die mogen alleen arbeiden. Plezier voor hen is verboden.

De derde categorie is onversneden racisme. Dit zijn berichten die vluchtelingen omschrijven als inherent gewelddadig. Dat ga ik niet herhalen, maar ik link hieronder naar een artikel over dit fenomeen.

In de vierde categorie gaat onversneden racisme al snel over in deportatiefantasieën. Als je de PVV beticht van vreemdelingenhaat, zeggen ze vaak dat ze zogenaamde “échte” vluchtelingen willen opvangen. Maar als je geen verweesde kinderen wil opvangen, wie dan wel precies?

En dan is er de vijfde categorie, een logische voortzetting van de vierde: doodsverwensingen en genocide. Want dat is het logische eindpunt van wat Faber hier verkondigt. Haar gedachtegoed hecht geen enkele waarde aan het leven van vluchtelingen.

Als wreedheid het doel is, en het leven van een vluchteling heeft volgens de staat geen waarde, dan kent die wreedheid geen einde. Dood en genocide zijn het logische gevolg van zo’n ideologie, en van het enthousiasme waarmee mensen de wreedheid van Faber vieren.

Ik blijf het herhalen, zoals Mariët van Bommel schrijft: de wreedheid van Faber is geen falen, het is fascisme. Het is onversneden racisme, waarbij de chaos het nagestreefde doel is. Want in die chaos kan zij het leven van deze mensen zuur maken.

En vertrouw niet op de Nederlander om haar tegen te houden. Veel Nederlanders halen een diepe, sadistische genoegdoening uit het feit dat machteloze mensen nog verder de grond in worden geboord. En dat vieren ze door nog meer wreedheden en racisme te fantaseren.

Hoe het ook zij, er wordt geld ingezameld zodat deze kinderen wel een leuk uitje kunnen krijgen, zonder dat de minister het geld kan blokkeren. Het is geen structurele oplossing, maar het is zeker beter dan niets.

Bo Salomons

(Dit artikel verscheen eerder als draadje op Twitter.)