Leven onder Trump 2.0 – de terfs krijgen hun zin

Trans-uitsluitende radicale feministen (oftewel terfs) vormen een groep met veel invloed in de anti-transgender beweging. Wie zijn zij en waarom krijgen zij een groot podium voor hun haatdragende boodschap? Wat is de invloed van deze relatief kleine groep terfs op het transgender debat? En ten slotte waarom zijn deze “feministen” gevaarlijk en hypocriet?

In Nederland zou de $transgenderwet zonder problemen zijn aangenomen in 2022, als rechtse ophitsers zoals Wierd Duk en rechtse politici niet waren geïndoctrineerd door conservatief rechts Amerika zoals in het vorige artikel is beschreven. Bijvoorbeeld de dubieuze en transfobe documentaire over wat een “vrouw” is van de $rechtse podcaster Matt Walsh werd op Nederlandse weblogs als Geenstijl volop verspreidt. Eerder in 2020 kreeg relatiecoach en trans-uitsluitende radicale “feminist” Caroline Franssen in Trouw al een platform voor een een opinie artikel over het “gevaar voor vrouwen” van de transgenderwet. De Volkskrant en de $NRC deden er nog een schepje bovenop door bedenkelijke terfs, onder het mom van polemiek een platform voor hun haat te geven. Om nog maar te zwijgen over de vele mannelijke columnisten zoals Jan Kuitenbrouwer bij De Volkskrant die een mening hadden over transgenderrechten. Dan was er nog Gendertwijfel, een door een extreem-conservatieve groepering gesponsorde campagne die overal in Nederland transfobe billboards plaatsten. Esmée Koeleman schrijft in Oneworld een helder artikel over hoe “Nederlandse media ‘morele transgenderpaniek’ creëerden”. In 2024 torpedeert de NSC de transgenderwet dan uiteindelijk ook.

Leven onder Trump 2.0
1. Deel 1
2. De aanval op transrechten
3. De terfs krijgen hun zin

In de VS gebeurt precies hetzelfde in de media. De New York Times (NYT) biedt volop ruimte aan transfobe opinies, onder andere columnist Bari Weiss mag veelvuldig haar gal spuwen. Later vertrekt zij met veel ophef bij de NYT om een lucratief platform op substack te beginnen. In 2023 publiceren mensenrechtenorganisaties en lhbtqia+ activisten een open brief om de krant te vragen geen stem te geven aan mensen die transgenders willen uitwissen. Een dag later plaatst de NYT een artikel “ter verdediging van JK Rowling” dat transfobie vergoeilijkt. In februari komt de krant met krokodillentranen, in een redactioneel opinie artikel schrijft men over Trump “Hij heeft ook een directe campagne gevoerd tegen een enkele, kwetsbare minderheid, zoals we in generaties niet hebben gezien.” Nergens in het stuk wordt hun eigen rol in de demonisering van transgenders besproken. De invloed die ‘progressieve’ kranten hebben op het landelijk debat moet niet onderschat worden. Extreem-rechts heeft een grondige hekel aan oude liberale media, maar als er iets in de NYT of de NRC staat dat hen bevalt dan wordt het schuimbekkend gedeeld op hun eigen sociale media. Om nog maar te zwijgen van luie redacteuren van populistische talkshows die ophitsende onderwerpen uit de opiniepagina’s graag overnemen om ze te bespreken met nietzeggende BN-ers, opruiende columnisten, humorloze cabaretiers en telkens weer dezelfde alleswetende deskundigen.

Het Verenigd Koninkrijk spant echter de kroon wat betreft transfobie in de gevestigde media, inclusief de BBC. Naast kinderboekenschrijfster JK Rowling zijn er nog andere transfoben zoals zoals de ‘komieken’ Graham Lineham en Ricky Gervais die veel aandacht krijgen en transhaat normaliseren. Daarnaast zijn er diverse anti-transgroepen zoals LGB alliance en de club rond opperterf Posie Parker. Dit heeft ertoe geleidt dat Engeland nog steeds een conservatief transgender beleid heeft. Een wet uit de jaren zeventig over de erkenning van gender werd pas in 2004 na een uitspraak van het Europees hof voor de Rechten van de Mens een beetje aangepast. Transgenders mogen sindsdien pas hun wettelijke geslacht veranderen als ze een medische diagnose van genderdysforie krijgen en twee jaar lang in hun “verworven” geslacht hadden geleefd. Het al discutabele CASS-rapport, dat in opdracht van het Britste Instituut voor Gezondheid (NIH) verscheen, werd zo geïnterpreteerd dat hormoontherapie voor kinderen verboden werd. Opeenvolgende conservatieve regeringen hebben het nog slechter gemaakt en ook van de huidige Labourregering hoeft men qua transgender rechten niet veel te verwachten. Groot-Brittanië heeft de bijnaam terf-eiland dan ook dubbel en dwars verdiend.

De anti-transgender activist Kellie-Jay Keen, ook bekend als Posie Parker, is een van de meest uitgesproken terfs uit het VK. Zij reist de hele wereld rond om zonder gene met neo-nazi’s of andere vrouwenhaters te demonstreren tegen transgenders. Ze zou in 2023 ook naar Utrecht komen om met Nederlandse terfs en nazi’s te demonstreren, maar dat ging niet door. Mevrouw Keen werkt ook samen met de Amerikaanse groep $WoLF (Women’s Liberation Front). WoLF is opgericht door de milieuactivist en schrijfster Lierre Keith, die verbonden was aan de bedenkelijke radicale milieuorganisatie $Deep Green Resistance. WoLF worden$ financieel ondersteund door conservatieve multimiljonairs. De internationale coalitie van terfs is dan ook een bont gezelschap van eco-fascisten, lesbiennes, rascisten, huisvrouwen, verweesde marxisten, punks en lifestyle-coaches.

Vrouwenrechten

Volgens terfs is mannelijkheid de bron van vrouwenonderdrukking en is ‘authentieke’ vrouwelijkheid de bron van vrouwenbevrijding, en dus iets om te koesteren en te beschermen. terfs geloven dat seksuele categorieën aangeboren, binair en onveranderlijk zijn, en dat een rechtvaardige samenleving alleen kan ontstaan ​​uit een evenwichtige gender-/sekse-tweedeling waarin mannelijkheid niet langer dominant is. In het vorige artikel heb ik al laten zien wat de invloed van toxische mannelijkheid is op de huidige Trump-regering.

De trans uitsluitende radicale feministen blijven Trump toejuichen voor zijn anti-trans maatregelen, dit terwijl Trump, zelf veelvuldig $beschuldigd en eenmaal $veroordeeld is wegens aanranding, en meerdere mensen in zijn kabinet heeft aangenomen die een geschiedenis hebben van seksueel grensoverschrijdend gedrag. Elon Musk heeft in een vliegtuig zijn broek naar beneden getrokken voor een stewardess, dit voor honderdduizenden dollars afgekocht en is door $acht verschillende oud-medewerkers aangeklaagd voor seksuele intimidatie. Minister Robert F. Kennedy is door zijn ex-babysitter beschuldigd van $aanranding. De minister van Defensie Pete Hegseth heeft een geschiedenis van veel $wangedrag waaronder een beschuldiging van verkrachting, die hij heeft afgekocht in ruil voor een geheimhoudingsovereenkomst. Minister van Onderwijs Linda McMahon is aangeklaagd voor het $verhullen van seksueel misbruik van kinderen die als “ring boys” werkten tijdens worstelwedstrijden van de WWE, waarvan McMahon ceo was. Afgelopen St. Patricksday was de Ierse bokser Conan McGregor, onlangs veroordeeld voor verkrachting de speciale gast op het Witte Huis om een racistische tirade te houden over vluchtelingen.

Wat heeft Trump dan wel bewerkstelligd voor deze radicale ‘feministen’? In de eerste veertig dagen van zijn regeerperiode heeft Trump al veel besluiten genomen die de rechten van vrouwen inperken. Anti-abortus demonstranten die veroordeeld waren voor het blokkeren van abortusklinieken hebben een$ presidentieel pardon ontvangen. Trump heeft ontwikkelingssteun voor organisaties die abortus ondersteunen $ingetrokken, nog voor hij alle ontwikkelingssteun van USAID geschrapt heeft. USAID was ook betrokken in veel landen om de rechten van vrouwen te beschermen en bevorderen. Daarnaast heeft Trump ook alle $binnenlandse overheidssteun geschrapt voor organisaties die abortus ondersteunen. Het grote einddoel van veel christelijke conservatieven in de cirkel rond Trump is natuurlijk om landelijk verbod van abortus in de wet vast te leggen, en dit komt steeds dichterbij. De volgende stap is waarschijnlijk om medicaid (zorgverzekering voor zeer lage inkomens) te $schrappen voor zorginstellingen die ook abortus aanbieden.

Ook het schrappen van DEI-beleid (Diversiteit, gelijke kansen en Inclusie), waarmee Trump is begonnen, heeft veel gevolgen voor vrouwen. Discriminatie op basis van gender, ras of seksuele oriëntatie is weer veel makkelijker. Verder heeft de regering trainingen tegen seksueel misbruik in het $Amerikaanse leger stop gezet. Seksueel misbruik door militairen komt 24 keer per dag voor, dat is heel veel vaker dan dat vrouwen een volleybal in hun gezicht gemept krijgen door een transvrouw. Ook heeft Trump Biden’s Title IX-wet teruggedraaid, die studenten moest beschermen tegen geweld en discriminatie. Trump heeft zo weer meer macht aan de beschuldigden van seksueel wangedrag gegeven, en ook lhbtqia+ studenten op scholen nu minder rechten, zoals genderneutrale toiletten. Ondanks al deze vrouwonvriendelijke maatregelen blijven ‘feministen’, zo als $JK Rowling en $Caroline Franssen in Nederland Trump toejuichen. Wat is voor hen belangrijker? Transhaat of vrouwenrechten?

De feministische filosofe en belangrijkste academicus in gender-studies, Judith Butler $stelt: “het hoofddoel van de beweging is om progressieve wetgeving terug te draaien die in de afgelopen decennia is gewonnen door zowel lhbtqia+ als feministische bewegingen. In hun aanval op ‘gender’ verzetten ze zich namelijk tegen reproductieve vrijheid voor vrouwen en de rechten van alleenstaande ouders; ze verzetten zich tegen bescherming van vrouwen tegen verkrachting en huiselijk geweld; en ze ontkennen de wettelijke en sociale rechten van transgenders, samen met een volledig scala aan wettelijke en institutionele waarborgen tegen genderdiscriminatie, gedwongen psychiatrische internering, brute fysieke intimidatie en moord.” Toen Butler in 2021 stelde dat “anti-genderbewegingen niet alleen reactionaire, maar ook fascistische tendensen, het soort dat autoritaire regeringen, steunt” $censureerde de liberale krant The Guardian een$ interview met haar, nadat terfs boos waren dat ze voor fascist werden uitgemaakt. Dit was niet precies wat Butler zei, maar na de eerste weken van Trump 2.0 kunnen we wel stellen dat transfobie leidt tot genderfascisme.

De internationale coalitie van terfs is niks anders dan een cult, die zo verblind is door transhaat, dat zij de meest mysogyne Amerikaanse regering ooit blijven steunen. De bedenkster van Harry Potter, Rowling, symboliseert de radicalisering van de terfs perfect. In 2020 zei ze nog: “Ik zou met je demonstreren als je gediscrimineerd zou worden op basis van je transgender-zijn”. Nu, in 2025, juicht ze sadistisch een uitspraak van het Britse hooggerechtshof toe die transgenders discrimineert, en haar tijdlijn op Twitter staat vol met villeine transhaat. Terfs zijn genderfascisten en wat doe je met fascisten? De eerste regels van het anti-fascisme zijn: geef ze geen platform en debatteer niet met hen. Het wordt tijd dat dit ook tot de liberale media doordringt.

Henk S.