Idealist Frederik van Eeden ging in zee met een white supremacist

Naar de inhoud springen

Frederik van Eeden was een van de bekendste Tachtigers, schreef “De kleine Johannes” en “Van de koele meren des doods”, omringde zich met filosofen en wereldverbeteraars en stichtte de commune Walden in Bussum. Na het failliet van die idealistische kolonie begon Van Eeden in 1909 aan een Amerikaans avontuur. Hij probeerde Amerikaanse miljonairs over te halen om in een landbouwkolonie in North Carolina te investeren, en vond een geldschieter in de Democraat Hugh MacRae. Die had zelf ook al vijf landbouwkolonies, maar MacRae was een man met een bedenkelijk verleden: hij was tien jaar eerder betrokken bij een rassenoorlog in Wilmington. Tijdens de Wilmington Massacre van 1898 joegen supremacisten zwarte bewoners op en schoten ze tientallen van hen dood. MacRae was een van de aanstichters: hij leidde het geheime genootschap Secret Nine, dat de emancipatie van zwarte Amerikanen teniet wilde doen. Zwarte families moesten vluchten voor het racistische geweld, en het zou decennia duren voordat zij in Wilmington hun rechten terugkregen. Uit onderzoek van Frank Bokern blijkt dat Van Eeden van deze racistische staatsgreep af wist: hij noemde die in zijn dagboek zelfs “noodig” en een “volkomen succes”. MacRae’s rol in de rassenoorlog vormde voor de Nederlander geen belemmering om met hem samen te werken. Sterker nog: toen MacRae besloot dat er in de Van Eeden Colony alleen Europese, witte immigranten welkom waren, ging de Nederlander daarin mee. Daarmee heeft Van Eeden volgens Bokern bijgedragen aan MacRaes missie om de zwarte bevolking van de VS te “verdunnen”.

In Frank Idealist Frederik van Eeden ging in zee met een white supremacist (Historischnieuwsblad.nl)

Berichtnavigatie