Het zou de sociale veiligheid, het werkplezier en de kwaliteit van ons werk ten goede komen als niet competitie, maar samenwerking en gelijkwaardigheid de norm zouden zijn

Naar de inhoud springen

De loonkloof tussen rangen is enorm, je kunt je afvragen of dat nog van deze tijd is. Voor mijn vakgebied vraag ik me echt af waarom je dat onderscheid tussen verschillende academische lagen zou willen maken. Voor mijn inhoudelijke autoriteit als universitair docent ben ik niet afhankelijk van een hoogleraar die boven mij staat. Je moet je durven af te vragen welk doel hiërarchie dient. Het is logisch dat collega’s met een lange staat van dienst erkend worden om de bijdrage die ze hebben geleverd aan de wetenschap. Maar in een organisatie waarin we allemaal verondersteld worden een zekere expertise, autonomie en autoriteit te hebben, zou ik eigenlijk niet weten waarom hoogleraren dingen mogen die ik niet mag doen. Uiteraard zullen sommigen zeggen dat een promotiemodel ertoe leidt dat mensen het beste uit zichzelf proberen te halen. Dat het mensen aanmoedigt om een zekere mate van concurrentie aan te gaan met elkaar. Maar dat is wat mij betreft precies een reden om het niet te willen. Het zou de sociale veiligheid, het werkplezier en de kwaliteit van ons werk waarschijnlijk ten goede komen als niet competitie, maar samenwerking en gelijkwaardigheid de norm zouden zijn. Het huidige bevorderingsbeleid past daar helemaal niet bij. Minder hiërarchie aan universiteiten gaat wat mij betreft hand in hand met meer democratie. Tot de jaren negentig was de universiteitsraad, de toenmalige medezeggenschap, het machtigste instituut op de universiteit. Als zij dat noodzakelijk vonden, konden zij bijvoorbeeld het college van bestuur wegsturen. Die taak ligt nu bij de raad van toezicht, die niet democratisch is verkozen. Tegenwoordig heeft de ondernemingsraad niet meer zo’n sterke bevoegdheid. Een van de punten die de landelijke actiegroep van medewerkers en studenten WOinActie uitdraagt, is dat we terug naar dat oude systeem willen. Dat zou de verhoudingen ten goede komen.

Mathijs van de Sande in Hiërarchie aan de universiteit (4): ‘Maak iedereen professor, of niemand’ (Voxweb.nl)

Berichtnavigatie