Genocide in Palestina: wat kunnen wij doen? Veel!

(Foto Karina Brys/DWM)

Dit was de afkondiging van de Wet van Adamnan in Ierland en Groot-Brittannië:

“Vrijstelling van de Kerk van God met haar volk, haar symbolen, haar heiligdommen en al haar bezittingen, levend en dood, en haar wetsgetrouwe leken met hun wettige vrouwen, die gehoorzaam zijn aan Adamnan en aan een wettige, wijze en vrome biechtvader.”

“De afkondiging van deze Wet van Adamnan is een eeuwige wet ten behoeve van geestelijken, vrouwen en onschuldige kinderen totdat zij in staat zijn een man te doden, en totdat zij hun plaats innemen in de tuath (stam/gemeenschap), en hun (eerste) expeditie bekend is.”[1]

Het citeren van een Iers-Britse wetstekst uit de zevende eeuw lijkt in deze context misschien vreemd. Hebben we tijd om de complexiteit van deze wet uit te leggen? Nee, maar de relevantie voor de huidige Israëlische invasie in Palestina, en nu ook in Libanon, Iran en Syrië in mindere mate, is het onderzoeken waard.

“Wij vinden het de afgelopen twee jaar onmogelijk om middeleeuwse teksten te lezen zonder de huidige gebeurtenissen er naast te zien”

Deze wet, die bewaard wordt in de Koninklijke Bibliotheek in Brussel, roept op tot bescherming van vrouwen, kinderen en geestelijken tijdens oorlog, in zoverre ze niet aan de strijd deelnemen. Sommigen beweren dat dit de vroegste uitdrukking is van de Conventies van Genève.

Wij, twee historici van de Middeleeuwen, vinden het de afgelopen twee jaar onmogelijk om nog middeleeuwse teksten te lezen zonder de huidige gebeurtenissen er naast te zien.

Moorddadige Realpolitik

In de afgelopen anderhalf jaar is de wereld volgens conservatieve VN-rapporten getuige van de slachting van meer dan 61.000 Palestijnen, waaronder minstens 7.200 vrouwen, 15.000 kinderen en 3.500 ouderen. Andere rapporten spreken van honderdduizenden doden. Daar komen nog gewonden en verminkten bij.

Bovendien zijn onder de niet-strijders ook minstens 1.000 medisch personeel, 408 hulpverleners en 232 journalisten en mediawerkers gedood. En dit alles onder de aanname dat er überhaupt sprake is van een ‘oorlog’.

In mei 2024 vaardigde het Internationaal Strafhof (ICC) arrestatiebevelen uit tegen eerste minister Benjamin Netanyahu en voormalig minister van defensie Yoav Gallant voor oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid, gepleegd op het grondgebied van de staat Palestina, met name in de Gazastrook, tenminste vanaf 8 oktober 2023.

De koloniale bezettingsstaat ‘Israël’ bestaat omdat deze wordt gesteund door de koloniale bezettingsstaat ‘VS’ en de voormalige imperialistische metropolen

Toch sprak Netanyahu op 24 september 2024 de VN-Vergadering toe, werd hij in januari 2025 welkom geheten in het Witte Huis en bespotte hij het ICC-bevel vanuit Boedapest  op 3 april 2025) en vanuit Italiaans en Frans luchtruim op 6 april tijdens zijn vlucht naar de VS.

Hongarije, Italië en Frankrijk hebben het Statuut van Rome (dat het ICC erkent) ondertekend en zijn dus verplicht een gezochte genocidepleger te arresteren, maar zij – en als het aan federaal eerste minister Bart De Wever (N-VA) ligt ook België – tarten openlijk het ICC, zijn arrestatiebevelen en de mensheid.

De realpolitik is dat de koloniale bezettingsstaat ‘Israël’ bestaat omdat die militair en financieel wordt gesteund door de koloniale bezettingsstaat ‘VS’ en de voormalige imperialistische metropolen van Groot-Brittannië, Duitsland, Frankrijk en Nederland.

Deze steun hielp bij de oprichting van ‘Israël’ als herstelbetaling voor de Shoah (de genocide op Europese Joden, onderdeel van de grotere Holocaust-genocides). Maar zoals typisch is voor kolonialisme, werd de rekening betaald door een bevolking in het Globale Zuiden, niet door de daders in het Globale Noorden.

Palestina en de Palestijnen creëerden noch Auschwitz noch Dachau, keerden geen bootvluchtelingen in Florida de rug toe en pleegden geen pogroms van Limerick tot Jekaterinoslav, nu Dnjepropetrovsk (in het Oekraïens Dnipro). Toch worden Palestijnen al meer dan 75 jaar systematisch vernietigd, ze worden verdreven van hun land, vermoord, verkracht, verminkt.

Dit vertoont sterke parallellen met het rijk van Godfried van Bouillon in 1099 tijdens de Eerste Kruistocht

Hun kinderen werden gevangengezet om een westerse enclave in het oostelijke Middellandse Zeegebied mogelijk te maken, een gebied dat door Oriëntalisten het ‘Midden-Oosten’ genoemd (in Azië noemt men dit nu West-Azië, nvdr).

Dit heeft sterke parallellen met het rijk van Godfried van Bouillon in 1099 tijdens de Eerste Kruistocht: haal de slachtpartijen van volkeren weg uit Europa naar Zuidwest-Azië, verander de slachtoffers van Europeanen in moslims, ontken hun menselijkheid (zelfs als het Palestijnse christenen zijn) en eis hun land op.

Ondertussen framen media in het Globale Noorden, waaronder de VRT in België en RTÉ in Ierland, deze genocide als ‘zelfverdediging’ van Israël en Palestijnse doden als ‘vermeend’ of ‘volgens Hamas’, terwijl bewezen leugens van de Israëlische staat als feit worden gepresenteerd.

Nu, achttien maanden na het begin van de onversneden genocide, kunnen wij, historici van de Middeleeuwen, niet zwijgen.

Agressie verpakt als zelfverdediging

Voormalig hoog VN-ambtenaar Craig Mokhiber schreef op 10 september 2024:

“Israël heeft het recht zich te verdedigen tegen aanvallen van andere staten, maar niet als die aanvallen een reactie zijn op Israëlische agressie. Israël kan geen buurland (Libanon, Syrië, Irak, Iran, Jemen) aanvallen en dan claimen dat het zich verdedigt als dat land terugslaat. Dat zou het internationaal recht op zijn kop zetten.”

Toch doet Israël dit al zes maanden. Het viel Libanon binnen, zoals voorspeld, en noemde dat ‘zelfverdediging’. Israël wierp ‘preventieve’ bommen op Libanon uit ‘zelfverdediging’ tegen een theoretische toekomstige aanval.

Libanon vuurt enkele raketten terug na Israëlische aanvallen, en Israël, de agressor, claimt dan zelf slachtoffer te zijn. Een wapenstilstand van 19 januari tot 25 maart werd gevolgd door escalerend geweld op de Westelijke Jordaanoever en hernieuwde bombardementen op Gaza, waaronder de moedwillige executie van acht ambulancemedewerkers op 23 maart 2025, van wie de lichamen in een massagraf werden gedumpt.

Naar schatting werden al 70.000 bommen op Gaza gegooid, een gebied van slechts 365 km², dat is ongeveer twee keer de oppervlakte van de stad Gent.

De propaganda in het Globale Noorden, (het ‘Westen’) is diepgeworteld. Persagentschappen AP, Reuters, de VS-media en zelfs RTÉ en de VRT verontschuldigen de genocide door 7 oktober 2023 als een ‘begin’ te framen, terwijl ze gemakshalve 75 jaar kolonialisme, 17 jaar blokkade van Gaza en eerdere Israëlische bombardementen op Gaza (mei 2021, augustus 2022, mei 2023) negeren, die honderden burgers doodden, negeren.

Wat kunnen we doen?

Het is onze plicht om Palestina in ons dagelijks leven – thuis en op werk – ter sprake te brengen. Ongeacht je beroep. Als mediëvisten kunnen we parallellen trekken met de middeleeuwen: de Vikingen, maar vooral de Engelse kolonisatie van Ierland met apartheidswetten tegen Ierse cultuur, de volksinplantingen van Schotten en Engelsen in Ierland, onderdrukking en de Grote Hongersnood (1845-1850).

Daarom voelen veel Ieren, en ook Belgen, zich zo verbonden met Palestina. Wij hebben deze koloniale retoriek en apartheid al vaker gezien: indringers willen ‘vrede’ en zijn alleen maar ‘gewelddadig uit zelfverdediging’. De inheemse volkeren zijn daarentegen ‘gewelddadig’ en mogen zich niet verdedigen.

“Het is altijd de schuld van dat volk zelf die de verovering als bestraffing rechtvaardigt”

Gerald van Wales, kroniekschrijver van de Engelse kolonisatie van Ierland, schreef: “Je zult nooit zien dat een volk zomaar wordt veroverd. Nee, het zijn altijd de zonden – de schuld van dat volk zelf – die de verovering als bestraffing rechtvaardigen.” Israëli’s posten nu vergelijkbare retoriek om hun genocide te rechtvaardigen.

Deze parallellen moeten een reactie oproepen: geen denkwerkje, maar actie. Wij kunnen niet wachten. Palestijnen, Libanezen, Soedanezen en Congolezen kunnen niet wachten. Ze worden dagelijks met tientallen en meer gedood.

Wat kunnen wij, als gewone mensen, concreet doen?

Stel vragen op school en werk. Waar zijn de mogelijkheden voor Palestijnse studenten, zoals die er waren voor Oekraïeners? Waar zijn de programma’s voor ondersteuning van vluchtelingen?

Steun protesterende studenten die gebouwen bezetten. Zij tonen durf en zetten hun denken om in doen.

Dat De Wever Netanyahu het hand boven het hoofd houdt, mag niet passeren

Doneer aan organisaties die Palestina, Libanon, Soedan en Congo steunen. 80 procent van de scholen in Gaza zijn vernietigd, alle acht universiteiten werden met volle tevredenheid door indringers opgeblazen, zoals te zien is in de video’s die ze met trots plaatsten op sociale media (het vernietigen van al wat met onderwijs te maken heeft, wordt door Dr. Karma Nabulsji scholasticide genoemd).

Nog enkele cijfers: meer dan 5.476 studenten, 261 leerkrachten en 95 universiteitsprofessoren zijn al vermoord. 7.819 studenten en 756 leerkrachten werden gewond.

Schrijf brieven aan politici als Bart De Wever en Freya Van den Bossche, eis dat België het Verdrag inzake de voorkoming en de bestraffing van genocide van 1948 naleeft. Dat De Wever Netanyahu het hand boven het hoofd houdt, mag niet passeren.

Sluit je aan bij protesten, schrijf lezersbrieven over mediaverzuim en spreek over Palestina en Congo, zelfs als je middeleeuwse literatuur bestudeert.

De tijd van zwijgen is voorbij. Spreek de waarheid, roep ze uit tegen de macht

Weiger medeplichtigheid. Net als Ierse winkeliers tijdens de apartheid in Zuid-Afrika of zoals recentelijk Belgische haven- en luchthavenarbeiders die wapentransporten blokkeerden, kunnen kleine acties verandering afdwingen.

Hoewel wij allen metaforisch zwemmen in een zee van kolonialisme, zijn we best in staat om die zee te zien. Stel de pijnlijke vragen, ook al ken je het antwoord al, ook al weet je dat er geen antwoord zal komen.

De tijd van zwijgen is voorbij. Spreek de waarheid, roep ze uit tegen de macht. Maak het hen ongemakkelijk.

————————-

[1] Meyer, Kuno, aangepast en vertaald stukje uit de Oud-Ierse verhandeling ‘Cáin Adamnáin’ over de wet van Adamnan, Oxford: Clarendon Press, 1905.