“Wij zullen niet zwijgen”

Mijn naam is Eva Prins, ik ben een Joodse journalist en ik ben woedend. Op alle politici, inclusief burgemeester Halsema, die het lef hebben om de Maccabi-rellen, in een grove omdraaiing van de werkelijkheid, “een uitbarsting van antisemitisme” te noemen. Of nog erger: vergelijkingen te maken met de Tweede Wereldoorlog. Hoe durven jullie! Ik spreek hier namens mezelf, maar ik weet dat ik ook spreek namens de vele Joden – en joden –, in en buiten Amsterdam, wier stem niet wordt gehoord omdat zowel de gemeente Amsterdam als onze landelijke politici, als alle media onder de J van Joden uitsluitend het CIDI en hun zionistische geestverwanten in hun adresboekjes hebben staan. Mijn moeder, mijn oom, mijn grootouders, mijn oudooms en tantes, achterneven en achternichten zijn hier in de jaren veertig samen met tienduizenden andere Amsterdamse Joden van de straat gehaald, uit hun huizen gesleept, verraden op hun onderduikadressen en afgevoerd in beestenwagens. De meesten keerden nooit terug. Dat is Jodenjacht. Dat zijn pogroms. En die Israëlische hooligans, dat zijn de fascisten. Deze ‘Maccabi-fans’ vertegenwoordigen een regime dat, in Den Haag notabene, terechtstaat voor genocide, de zwaarste misdaad tegen de menselijkheid. Deze hooligans zijn voor een groot deel IDF-soldaten en – reservisten met het bloed van de kinderen van Gaza nog aan hun handen. En dat ze daar reuzetrots op zijn, lieten ze luid en duidelijk horen terwijl ze met ijzeren staven bewapend, “Kill all Arabs” scanderend de straten van Amsterdam onveilig maakten. Nul veroordeling of verontwaardiging heb ik daarover gehoord. Integendeel!

Eva Prins in “Wij zullen niet zwijgen” (Dekanttekening.nl)

Berichtnavigatie