Liegbeest

Lang geleden, toen ik nog kind was, scholden we elkaar wel uit voor ‘liegbeest’. Het woord schoot mij te binnen nu in de politieke sfeer ‘liegen’ in het middelpunt van de belangstelling staat. Wat is een liegbeest? Met zoeken via Google kwam ik niet verder dat het om ‘een groen, slangachtig wezen gaat, dat altijd leugens vertelt’. Dat moet uit een sprookjesboek stammen, terwijl het middelpunt wordt uitgemaakt door de partijleidster van de VVD, mevrouw Dilan Yesilgöz. Ik verlegde daarom mijn onderzoek via Google door een lemma te construeren: een persoonsnaam + en liegen. Daarbij had ik twee personen van de VVD op het oog, te weten: Dilan Yesilgöz en Ivo Opstelten. Meester en leerling?

Ik ga geen uitgebreid verslag doen. Ik zal een aantal vindplaatsen geven (Hans Wijers was toch vergeten waarover , als…dan, gelogen werd) en eenieder leest zelf maar wat er aan hand was. [ThH]

Dilan Yesilgöz En liegen (VVD)

De Correspondent, 20 februari 2024: ‘Laat Yesilgoz niet wegkomen met haar schaamteloze leugens over nareis-op-nareis’ (zie Online).

Trouw/Facebook, 10 juni 2025: ‘Het gelieg van Dilan Yesilgöz is inmiddels legendarisch, met als grootste klassieker de ‘nareis op nareis’-leugen. Niemand binnen haar partij corrigeert haar’ (zie Online).

De Groene Amsterdammer, 11 juni 2025: ‘Ontliegen’ (zie Online).

Bnnvara/Joop.nl, 16 oktober 2025, ‘Serieleugenaar Yesilgöz liegt alweer, nu over de hypotheekrenteaftrek’ (zie Online).

Welingelichte Kringen, ‘Dilan Yesilgöz en haar eindeloze reeks van onwaarheden, deel 2 (zie Online).

Ivo Opstelten en liegen (VVD)

Bnnvara/Joop.nl, 29 november 2013: ‘Opstelten: bewijs is niet nodig, vertrouw mij nou maar’ (zie Online).

EWmagazine, maart 2014: ‘Opstelten lichtte Kamer verkeerd in over drugsdeal Teeven’ (zie Online).

Trouw, 9 maart 2015: ‘Ivo Opstelten: de kunst van het eindeloos keuvelen’ (zie Online).

IsGeschiedenis, 13 februari 2018: ‘5 merkwaardige leugens in de politiek’ (zie Online).

Algemeen Dagblad, 24 oktober 2019: ‘Oud-minister Opstelten erkent: Ik zat fout in de bonnentjesaffaire’ (zie Online).

Bijvangst

Dat ik hier slechts twee politici tot onderwerp van discussie heb gemaakt, wil niet zeggen dat alle overigen brandschoon (zullen) zijn. Eerst zien dan geloven. Zelf spreek ik over ‘functioneel wantrouwen’ en hanteer ik de ‘omkering’. Als een politicus zegt ‘vertrouw mij nou maar’, dan vertrouw ik hem juist niet. Ik ben wantrouwend tot het vertrouwen op grond van feitelijkheid gerechtvaardigd is. Mijn onderzoekje leverde overigens wel aardige vormen van bijvangst op. Zo kwam ik tegen:

Dbnl, 1996: ‘Liegen tegen Beatrix’, een artikel van Willem Oltmans, waarin het onder meer gaat over wat de minister-president tegen haar zegt (zie Online).

Leugens.nl, 11 oktober 2011: ‘Linkse schuld immigratie een leugen’ (zie Online).

Bnnvara/Joop.nl, 8 september 2013: ‘Het gemak van politieke leugens’; het betreft een kort stukje van Ivan Wolffers. Op dat stukje kan reactie gegeven worden. In een van de reacties vindt men de naam van Joop den Uyl (PvdA) (zie Online).

Blauw bloed/Eo, 21 januari 2022: ‘Bonje achter ‘gesloten’ paleisdeuren tussen moeder, zoon en minister-president’. Hier speelt Wim Kok (PvdA) zijn ‘rol’ (zie Online).

Wat dit wil zeggen? Dat maakt u als lezer of lezeres zelf uit.

Thom Holterman