Inhoudsopgave Observant #84 / september 2025 De Moord op Willeke Weeda door een topgozer van de politie
September 16, 2025
Hoe politie en justitie nabestaanden closure van het verlies van hun dierbare ontzeggen
1. De moord op Willeke Weeda; vermoord door een topgozer van de politie
2. Case closed: Onderzoek in maatschappelijk belang van de politieorganisatie (samenvatting)
3. Case closed: Onderzoek in maatschappelijk belang van de politieorganisatie
4. Je hoeft geen Batman te zijn om de Joker te spotten (samenvatting)
5. Je hoeft geen Batman te zijn om de Joker te spotten
6. De Familie Weeda en de muur van onwil van politie, justitie en de Rijksrecherche (samenvatting)
7. De Familie Weeda en de muur van onwil van politie, justitie en de Rijksrecherche
9. Een hechte en prachtige familie, de gevallen engel 2
10. Onderzoeksvragen bij de moord op Willeke Weeda
11. Maak het werk van Buro Jansen & Janssen mogelijk: Word donateur
Observant #84 / september 2025 De Moord op Willeke Weeda
Dit is het eerste deel van een onderzoek naar de moord op Willeke. Het gaat over de moord zelf, het onderzoek door de Rijksrecherche, de psychische toestand van de moordenaar, de social media verheerlijking door de politie van de moordenaar en de muur van overheidsonwil om de nabestaanden tegemoet te komen. Het onderzoek gaat voort, mocht u iets willen bijdragen kunt u contact opnemen.
Al vijf jaar volgt Buro Jansen & Janssen de moord op Willeke Weeda. Wat begon als verbazing over een politieorganisatie die een moordenaar de hemel in prijst heeft zich ontwikkeld tot lichte verbijstering over een overheid die elke vorm van beschaving lijkt te zijn vergeten bij een moord op een dierbare van een hechte familie die probeert haar grote verlies een plek te geven.
Verbijstering omdat er binnen de opsporingsdiensten niemand met enig gezond verstand rond lijkt te lopen. Iemand die gewoon zegt, “wat die familie vraagt is niet onredelijk, is eigenlijk logisch. Zij willen een open gesprek met collega’s en leidinggevenden over de ervaringen met de moordenaar. Daar is niets onredelijks aan, dat moeten we gewoon doen.”
Misschien zijn signalen niet opgevangen, niet registreerd, maar achteraf gezien misschien wel te traceren. De familie vraagt gewoon, hebben jullie echt niets gemerkt, dat is geen schuldvraag, dat is open vraag, ze hebben dat zelfs in een brief aan de politie geschreven. Een brief die gewoon is weggegooid.
Willeke was geen heethoofd, het was een trotse vrouw die tijd nodig had om te beseffen dat zij weg moest bij die bange laffe gewelddadige racistische en seksistische politieagent, misschien wel symbolisch voor een heel apparaat dat later vol lof en in uniform rond zijn graf staat. Het graf van een moordenaar.
De familie Weeda heeft zich altijd ingehouden, is beschaafd geweest, meegaand, maar resoluut. Zij willen graag spreken met collega’s en leidinggevenden die de moordenaar hebben gekend. Ze willen horen of ze niets hebben gezien, gehoord, gemerkt. Het is een volstrekt eenvoudige vraag, een legitieme vraag, een simpele vraag, een vraag die misschien als er een eerlijk gesprek volgt enige closure kan geven aan het verlies.
De politie wil niet. De overheid spant zich niet in om die helderheid te verschaffen. Het zou reuring geven bij de politie, ja vreselijk want een topagent is er niet meer. Een topagent? Nee, een moordenaar zou een normale organisatie zeggen. Een moordenaar die niet herdacht moet worden, maar in diepe stilte begraven. Niet verheerlijkt, maar verafschuwt.
Maar nee, de politie die Willeke niet kent, nooit gezien heeft, nooit gesproken, niet wil herinneren, geeft haar de schuld omdat die topgozer, de moordenaar, dat zegt.
Chapeau. Tegen zoveel onbeschoftheid kan niemand opboksen. Je zou verbitterd worden, maar nee de familie Weeda blijft vragen, vragen om antwoorden. Terecht, de politie, de overheid is dat schuldig, maar ja een bang apparaat brengt geen leidinggevenden voort die met beide benen in de samenleving staan, maar mensen die zich verschuilen, afwezig zijn, nietszeggende antwoorden geven, vage verontschuldigingen, geen oprechtheid, geen compassie, geen mea culpa.
– Brief aan collega’s van René Spans
Maak het werk van Buro Jansen & Janssen mogelijk, word donateur. Wilt u dat Buro Jansen & Janssen de komende jaren onderzoek blijft doen naar politie, justitie en inlichting4endiensten, overheidsoptreden in het algemeen, bedrijven die meewerken aan repressief overheidsbeleid en/of zelf ook repressief of diep ingrijpen in het leven van burgers in Nederland en Europa steun ons dan. Word donateur of vraag familie, vrienden en bekenden donateur te worden. Bankrekening NL43 ASNB 0856 9868 52 of NL56 INGB 0000 6039 04 ten name van Stichting Res Publica, Postbus 11556, 1001 GN Amsterdam.
Buro Jansen & Janssen
Postbus 10591
1001 EN Amsterdam
020 6123202
06 34339533
info@burojansen.nl
www.burojansen.nl
Steun het werk van Jansen & Janssen.
Word donateur!
IBAN: NL43 ASNB 0856 9868 52
IBAN: NL56 INGB 0000 6039 04 BIC: INGBNL2A
tnv Stichting Res Publica, Amsterdam
Reacties (0)
Voeg nieuwe reactie toe
Wij tolereren geen: racisme, seksisme, transfobie, antisemitisme, ableisme enz.