Dolle Mina: “Stop de uitzetting van gevluchte Afghaanse vrouwen naar het genderapartheidsregime van de Taliban!”

Onlangs stuurde Dolle Mina een woedende brandbrief naar de IND en demissionair minister Van Weel (VVD) van Asiel en Migratie. Terwijl Van Weel de Taliban in Afghanistan aanklaagt wegens schending van vrouwenrechten, laat hij tegelijkertijd gevluchte Afghaanse vrouwen deporteren naar dat moslimfundamentalistische regime. De brief is mede ondertekend door andere groepen, waaronder Doorbraak. Hieronder de integrale tekst van de brief.

Aan de heer Van Weel en aan de Immigratie- en Naturalisatiedienst,

Gefeliciteerd! Het is jullie gelukt. Nederland heeft een nieuw wereldrecord hypocrisie bereikt. Terwijl u, meneer Van Weel, namens Nederland met het opgeheven vingertje naar de Taliban in Afghanistan wijst wegens grove schendingen van vrouwenrechten, stuurt u tegelijkertijd vrouwen linea recta naar het regime dat u internationaal aanklaagt. Dat is geen beleid. Dat is een moreel dieptepunt.

We lezen in Trouw dat de IND vrouwen afwijst, omdat ze zich niet “westers kleden” of omdat ze “vooral huishoudelijke dingen doen”. Pardon? Moet een vrouw eerst een spijkerbroek aantrekken of een HBO-diploma halen om bescherming te verdienen? En wat betekent dat eigenlijk, “niet verwesterd”? Dat je niet genoeg bent aangepast aan de Nederlandse norm om als volwaardig mens te tellen??! Deze manier van denken, dat de witte, westerse, hoogopgeleide mens de maatstaf is waaraan anderen zich moeten meten, is precies het probleem. Het is een vorm van denken die culturele diversiteit afwijst en echte integratie ondermijnt.

En daarom wordt nu een 79-jarige vrouw teruggestuurd omdat ze zich, volgens de IND, prima kan aanpassen aan de leefregels van de Taliban. Welke regels bedoelt u dan precies? De regels dat meisjes niet naar school mogen? Dat vrouwen zonder man worden gedwongen te stoppen met werken, geen recht meer hebben op zorg en niet meer alleen mogen reizen? Of bedoelt u de regel dat ze gestraft kunnen worden, als ze spreken, zingen, sporten, lachen of simpelweg bestaan?

Nederland heeft het Verdrag van Genève ondertekend. Artikel 33 is een belofte: geen mens mag worden teruggestuurd naar een land waar hij of zij gevaar loopt. Dat heet refoulement, en dat is niet alleen immoreel, het is ook verboden. Toch doet Nederland het gewoon. In uw naam!

Bovendien oordeelde het Europese Hof van Justitie vorig jaar dat de regels van de Taliban zó vrouwonterend zijn dat vrouw zijn in Afghanistan op zichzelf al vervolging is. Ofwel: alle Afghaanse vrouwen hebben recht op bescherming. Maar de IND speelt asielbingo: wie is “voldoende westers”? Wie heeft zich “voldoende ontwikkeld”? Wie voldoet aan het ongeschreven schoonheidsideaal van vrijheid? Alsof een vrouw eerst moet bewijzen dat ze “modern genoeg” is om niet onderdrukt te worden.

Het is diep beschamend dat Nederland, anno 2025, vrouwen uitzet naar een genderapartheidsregime. Maar wij laten het hier niet bij zitten. Wij eisen niet alleen menselijkheid op papier, maar ook daden in de praktijk:

• 1. Per direct opschorting van alle terugkeerprocedures voor vrouwen naar Afghanistan.
• 2. Voer het arrest van het Europees Hof volledig uit: erken alle Afghaanse vrouwen als vluchteling.
• 3. Minister Van Weel: leg publiekelijk uit hoe u het rijmt om de Taliban aan te klagen en tegelijk hun slachtoffers terug te sturen.
• 4. Bied excuses aan en herstel de schade voor de vrouwen die onterecht zijn afgewezen of in onzekerheid zijn gehouden.
• 5. Reinig de IND van culturele vooroordelen: geen termen als “westers”, “huisvrouw” of “aanpassing” meer in besluiten die gaan over mensenrechten.
• 6. Respecteer culturele verschillen. Stop met het hanteren van de westerse, hoogopgeleide, witte vrouw als enige juiste maatstaf. Ware integratie begint niet bij assimilatie, maar bij gelijkwaardigheid en respect voor diversiteit.

Elke vrouw die u terugstuurt, is een slag tegen gerechtigheid, tegen mensenrechten, tegen het idee dat Nederland een land van fatsoen en bescherming is. Wie vrouwen de rug toekeert, kiest partij voor de onderdrukker. Reken er dan maar op dat wij terugvechten: luid, vastberaden en onverbiddelijk.

Met woede, solidariteit en een brandend rechtvaardigheidsgevoel,

Dolle Mina

Berichtnavigatie