De universiteit is kritisch, of ze is niet

Naar de inhoud springen

“De democratisering die bij studentenprotesten in de jaren zestig werd afgedwongen, is eind jaren negentig grotendeels teruggedraaid”, zegt universitair docent Mathijs van de Sande, filosoof en onderzoeker van protestbewegingen. “Wettelijk hebben studenten en academici inspraak, maar ze hebben geen macht. Universiteiten in Nederland worden geleid als bedrijven.” Hij wil maar zeggen: als de overlegstructuren niets opleveren, is er niet zo veel anders dat je kunt doen dan overgaan tot minder ‘academische’ acties als een tentenkamp neerzetten. Van de Sande: “In Nederland mogen we publiceren en college geven over kritisch burgerschap en over revolutionaire bewegingen, maar wee je gebeente als studenten het geleerde in de praktijk gaan brengen. De waarden die universiteiten met de mond belijden, verhouden zich slecht tot de bedrijfsmatige manier waarop ze worden geleid.” Zoals het gebrek aan democratisering in de jaren zestig tot bezettingen leidde omdat er geen andere manieren waren om iets te veranderen, zo nemen studenten nu hun toevlucht tot tentenkampen. Van de Sande: “Voor de jaren zestig waren universiteiten conservatief-autoritair, nu neo-liberaal. Beide zijn niet democratisch.”

Fréderike Geerdink in De universiteit is kritisch, of ze is niet (Vrij Nederland)

Berichtnavigatie