België: extra repressie na zelfmoord van Palestijnse vluchteling in detentiecentrum voor ongedocumenteerden

Naar de inhoud springen

De gedetineerden van 127bis hebben ons vanochtend opgebeld om te melden dat een man vannacht zelfmoord heeft gepleegd in het centrum. Het gaat om Mahmoud Ezzat Farag Allah, een Palestijnse man die al drie maanden in het centrum vastzat. Zijn medegevangenen vertellen ons dat Mahmouds moeder net was overleden in Palestina, juist voor hij in het gesloten centrum aankwam. De rest van zijn familie is nog steeds in Palestina: onze gedachten gaan naar hen uit. Zijn medegevangenen zijn verontwaardigd. Ze zijn in het centrum in hongerstaking gegaan en hebben een spandoek gemaakt met zijn naam. Ze zeggen ons: “Vandaag is het Mahmoud, morgen is het iemand anders. Er moet iets gebeuren, de beveiliging lacht ons uit. Er moet iets gebeuren.”

Getting the Voice Out in Zelfmoord van een Palestijnse man vannacht in het gesloten centrum 127bis – Rest in power, Mahmoud Ezzat Farag Allah (Gettingthevoiceout.org)

Sinds de dood van Mahmoud, gisteren in het gesloten centrum 127bis (te Zaventem), werden vijf van zijn kameraden in isolatie geplaatst om vervolgens onder dwang overgebracht te worden naar drie verschillende centra: twee in Brugge, twee in Vottem (Luik) en één in Caricole (ook te Zaventem). Hun telefoons werden in beslag genomen en ze mogen met niemand contact opnemen. Het centrum doet niets om hen in vrede te laten rouwen, integendeel. Het is een poging van het centrum en de Dienst Vreemdelingenzaken om het verzet van binnenuit te ontmoedigen en gedetineerden het zwijgen op te leggen. De vijf overgebrachte personen waren degenen met wie Mahmoud het nauwst verbonden was en die de meeste banden hadden met de Palestijnse gemeenschap buiten het centrum. Mahmouds kameraden waren in rouw en waren samen een hongerstaking begonnen. Een gedetineerde vertelde ons gisteren dat ongeveer 80% van de gedetineerden van 127bis in hongerstaking waren. Diezelfde middag werden ze in de isoleercel geplaatst en overgebracht, ver weg van hun kameraden. ‘s Avonds verzamelde een kleine groep mensen zich voor het centrum om hun solidariteit met de gedetineerden te betuigen. Er werden woorden van steun en woede geuit. Naar aanleiding van de verzameling, organiseerde het personeel van het centrum een controle in alle kamers, waardoor de sfeer van onderdrukking nog werd versterkt. De dood van Mahmoud is een onbeschrijfelijke tragedie en de Belgische staat heeft bloed aan zijn handen.

Getting the Voice Out in Na de dood van een kameraad, een vriend, een medegevangene, wordt de repressie in de centra versterkt (Gettingthevoiceout.org)

Berichtnavigatie