European peace organizations warn about the militarization of Europe and propose new security policies to achieve peace in the continent

(Nederlands hieronder)

• Europe is the second most militarized region in the world, with a military budget that surpasses China’s and is three times that of Russia. Additionally, the EU’s budget for security and defense has tripled over the past two decades, reaching 19.5 billion euros in the current framework program.
• The Delàs Center for Peace Studies, in collaboration with the European Network Against Arms Trade (ENAAT), analyzes Europe’s militarization and proposes alternatives to European security policies in the publication “Peace and Disarmament in Europe: For shared détente, peace and security”.

Europese vredesorganisaties waarschuwen voor militarisering van Europa en willen nieuw veiligheidsbeleid voor vrede op het continent

• Europa is de op één na meest gemilitariseerde regio ter wereld, met een militair budget groter dan dat van China en drie keer zo groot dan dat van Rusland. Bovendien is het EU-budget voor veiligheid en defensie de afgelopen twintig jaar verdrievoudigd, tot 19,5 miljard euro in het huidige EU-Kaderprogramma.
• In de publicatie For a Policy of Peace and Disarmament in Europe: Proposals for a Europe of Détente, Peace and Shared Security analyseert het Delàs Centre for Peace Studies, samen met het European Network Against Arms Trade (ENAAT), de militarisering van Europa en stelt alternatieven voor het Europese veiligheidsbeleid voor.

Barcelona/Brussel, 17 oktober 2024. De oorlog in Oekraïne heeft het militariseringsproces van de Europese Unie versneld, dat begon in 2003 toen de EU Hoge Vertegenwoordiger een veiligheids- en defensiedoctrine lanceerde met als titel ‘A Secure Europe in a Better World‘. Met de goedkeuring van het ‘Strategisch Kompas voor veiligheid en defensie van de EU in 2030‘ door de Europese Raad, ging het proces op 21 maart 2022 een nieuwe fase in. De militaire industrie en de wapenlobby spelen een prominente rol in dit proces, dat in essentie neerkomt op financiële injecties voor ontwikkeling en verkoop van wapens.

Het EU-budget voor veiligheid en defensie is verdrievoudigd van €6,5 miljard in 2007 naar €19,5 miljard in het huidige Kaderprogramma 2021-2027. Dit bedrag bevat nog niet eens de opeenvolgende verhogingen onder het mom van de oorlog in Oekraïne, zoals bijvoorbeeld de Europese Vredesfaciliteit, die in september 2024 al €39 miljard bedroeg.

De militaire uitgaven van de EU-lidstaten bereikten in 2023 het recordbedrag van €289,3 miljard, wat neerkomt op een stijging van 21,3% ten opzichte van 2022. Met inbegrip van niet-EU-landen als Groot-Brittannië en Noorwegen (€77,323 miljard) bedroegen de gezamenlijke militaire uitgaven van de Europese NAVO-landen in 2023 €366,623 miljard, waarmee ze de op een na hoogste ter wereld zijn, na de VS. De gezamenlijke Europese militaire uitgaven zijn hoger dan die van China en drie keer die van Rusland, volgens gegevens van SIPRI. Bovendien is Europa, na de Verenigde Staten, de grootste wapenexporteur ter wereld. In 2022 exporteerden de EU-landen militaire goederen ter waarde van €36 miljard, waarvan €4,8 miljard naar Oekraïne ging.

De oorlog in Oekraïne toont aan dat dit systeem niet werkt voor het beschermen van vrede, en toont tevens de incompetentie van degenen die in Europa beslissen over vrede en veiligheid. De publicatie For a Policy of Peace and Disarmament in Europe: Proposals for a Europe of Détente, Peace, and Shared Security, gepubliceerd door het Delàs Centre for Peace Studies en het European Network Against Arms Trade (ENAAT), biedt een alternatief verhaal dat verder gaat dan kritiek op het beleid dat in Europa tot oorlog heeft geleid.

“Al sinds twee decennia is het Europees beleid aan het afdwalen van Europese kernwaarden. Er wordt een gemilitariseerde aanpak losgelaten op dreigingen en risico’s die geen militair antwoord vereisen. Er is een visie op Europese veiligheid en defensie ontstaan met een militaristische focus, gericht op nationale veiligheid, waarbij prioriteit wordt gegeven aan de veiligheid van staten in plaats van mensen, de natuur en toekomstige generaties”, zegt Jordi Calvo, coördinator van het Delàs Center en co-auteur van het rapport.

De auteurs waarschuwen dat als het militariseringsproces van de EU zo doorgaat, elke mogelijkheid wordt ondermijnd om als EU een geloofwaardige partner te zijn in het bevorderen van vrede en mensenrechten. “Een gemilitariseerd Europa zal leiden tot meer militaire antwoorden vanuit de Europese Unie zelf. Dit belemmert de ontwikkeling van Europese diplomatieke capaciteiten om gewapende conflicten te voorkomen, en om vrede te bevorderen door internationale relaties die zijn gebaseerd op vriendschap, co-existentie en onderlinge afhankelijkheid tussen buurlanden”. Daarom worden in de publicatie, na analyse van de militarisering van Europa, alternatieve veiligheidsopties voorgesteld voor het Europese continent in het algemeen en de EU in het bijzonder, gebaseerd op geweldloosheid, en ingekaderd in een cultuur van vrede. Met deze benadering wordt niet alleen gestreefd naar het vermijden van oorlog, maar ook naar het scheppen van sociale, politieke en economische omstandigheden die het welzijn en de veiligheid van de Europese burgers verbeteren, vanuit een perspectief van positieve vrede:

• Europa moet afstappen van een op militaire missies gebaseerd gemeenschappelijk veiligheids- en defensiebeleid (GVDB) en zich meer inzetten voor ontwikkelingssamenwerking, zowel voor de meest achtergestelde regio’s binnen EU-landen als voor die buiten de EU.
• Vervang de ontwikkeling van nieuwe wapensystemen, die dienen om de Europese militaire industrie te stimuleren, door een conversie van militaire productie naar civiele, sociale en duurzame productie.
• Een veiligheidsbeleid voor vrede is levensvatbaarder als we de bescherming van de NAVO en de Verenigde Staten achter ons laten en een veiligheidskader opbouwen dat uitsluitend tegemoetkomt aan de behoeften van de Europese bevolking en het Europese grondgebied.
• Verlaat de weg naar een hypothetisch Europees leger en streef naar de ontwikkeling van een versterkt en geloofwaardig Europees diplomatiek korps, met meer capaciteiten en middelen voor een breed beleid van samenwerking tussen de lidstaten.
• Streef een ontwapenings- en demilitariseringsbeleid na in Europa en vanuit Europa, want het beperken van de mondiale beschikbaarheid van wapens zal conflicterende partijen dwingen alternatieven voor geweld te zoeken.
• Bouw aan een Europa voor Vrede – een autonome regio met een neutrale rol tussen Oost en West, die in staat is om spanningen te verminderen en de wapenwedloop af te remmen die geld onttrekt aan de behoeften van de bevolking (huisvesting, onderwijs, gezondheidszorg, enz.). Dit houdt in dat Rusland wordt opgenomen in het Europese project, in welke vorm dan ook, als een noodzakelijke voorwaarde voor een raamwerk van vrede en veiligheid om oorlog op het continent definitief te voorkomen.

De auteurs wijzen er op dat de strijd om de mondiale militaire hegemonie essentiële hulpbronnen onttrekt aan de ontwikkeling van Europa en het welzijn van zijn bevolking. Zij verklaren het idee ongegrond dat hoge militaire uitgaven oorlog in Europa voorkomt, en dat de wapenwedloop helpt vrede te bereiken. “Het willekeurige cijfer van 2% van het bbp aan militaire uitgaven is een economisch doel, dat de productie en proliferatie van wapens bevordert, maar geen rechtvaardiging heeft in termen van een hoger niveaus van vrede en veiligheid” aldus de auteurs.

De publicatie For a Policy of Peace and Disarmament in Europe: Proposals for a Europe of Détente, Peace and Shared Security is uitgegeven door het Delàs Centre for Peace Studies, samen met het European Network Against Arms Trade (ENAAT)