Een stem uit Palestina

De volgende tekst werd op 17 oktober gepubliceerd op Crimethinc, vertaling door FvA netwerk.

Op dit moment laat het Israëlische leger bommen regenen op mensen die vastzitten in Gaza. Ze hebben al bijna 3000 mensen gedood en meer dan een miljoen mensen ontheemd. Dit is slechts het laatste hoofdstuk in het koloniaal geweld tegen Palestijnen dat al meer dan een eeuw aan de gang is.

We rouwen om iedereen in de regio die is gedood, gewond of ontheemd op 7 oktober en in de dagen daarvoor en daarna. Maar zoals in elke strijd, hebben zij die de meeste macht hebben ook de meeste invloed op de vorm die het conflict aanneemt. We maken ons zorgen over de levens van Palestijnen in Gaza en elders in de wereld, niet ondanks de dood van de Israëliërs, maar omdat de enige manier waarop ook maar iemand veilig kan zijn in de regio is door een einde te maken aan de onderdrukking van Palestijnen.

De mediabedrijven in Europa en Noord-Amerika hebben de afgelopen tien dagen de aandacht gericht op het Israëlische lijden in plaats van het onderzoeken van de reeks gebeurtenissen die tot deze situatie hebben geleid. De overgrote meerderheid van alle perspectieven op de situatie komt van buiten Palestina. Het is belangrijk om informatie rechtstreeks van Palestijnen te horen, die beter begrijpen dan wie dan ook hoe de situatie zover heeft kunnen komen.

Het is erg moeilijk geweest om met mensen in Gaza te communiceren, onder andere door de Israëlische luchtaanvallen op de communicatie-infrastructuur. Voor nu presenteren we het perspectief van een Palestijn die in het noorden van Palestina woont, die vertelt over verschillende aspecten van het leven onder kolonisatie en over de strijd voor bevrijding door middel van basisorganisatie, of grassroots organisatie, en solidariteit.

Voor meer achtergrondinformatie over de situatie kun je dit interview met een anarchist uit Jaffa lezen.

Een stem uit Galilea in Palestina

Ik schrijf jullie vandaag vanuit Galilea in Palestina, een deel van Palestina dat bezet werd tijdens de Nakba [catastrofe] in 1948 door de zionistische koloniale strijdkrachten. Ik schrijf deze woorden in de maand oktober 2023, een maand die altijd herinnerd zal worden als een keerpunt voor Palestina en de Palestijnse strijd. Ik schrijf anoniem, omdat ik schrijf vanuit het hol van de leeuw, omdat Israëls toezicht op en politieke vervolging van Palestijnen in het gebied van 1948 tegenwoordig ongekend is, omdat het fascisme en totalitarisme van het koloniale project dagelijks escaleren en elk woord dat we uiten een risico met zich meebrengt.

Terwijl ik deze woorden schrijf, vliegen er oorlogsvliegtuigen door het luchtruim boven mijn hoofd. Het geluid van hun motoren vult de wijk. Ze vliegen al tien dagen door de lucht, dag en nacht, van zonsopgang tot zonsondergang tot zonsopgang.

Al deze oorlogsvliegtuigen gaan richting Gaza. Terwijl ik deze woorden schrijf, wordt daar een genocide gepleegd. Slechts twee uur hiervandaan, in Gaza, is Israël - gesteund door koloniale wereldmachten - mijn volk van de aardbodem aan het wegvagen.

Gaza: De voortdurende Nakba en de somoud

Gaza, ons geliefde Gaza, Gaza het verzet, Gaza het eeuwige symbool van menselijke weerstand, Gaza de wond, de hartenpijn, Gaza de somoud [standvastigheid].

Gaza ligt aan de oostkust van de Middellandse Zee en grenst in het oosten en noorden aan Israëlische nederzettingen en in het zuidwesten aan Egypte. Met een bevolking van meer dan 2,2 miljoen mensen op slechts 365 vierkante kilometer is het één van de dichtstbevolkte gebieden ter wereld. 70% van de Palestijnen in Gaza zijn vluchtelingen van wie de families in 1948 tijdens de Nakba door de zionistische koloniale milities uit nabijgelegen steden werden verdreven.

In 2007 legde Israël een blokkade op aan Gaza over land, door de lucht en over zee. Sindsdien heeft de staat Israël vijf grote agressies tegen Gaza uitgevoerd.

De eerste vond plaats in 2008, na het opleggen van de blokkade. Deze duurde 22 dagen, waarin 1385 Palestijnen werden gedood, waaronder 318 kinderen.

De tweede begon in november 2012. Deze duurde acht dagen. 168 Palestijnen werden gedood, waaronder 33 kinderen.

De derde begon in juli 2014 en duurde 50 dagen. 2251 Palestijnen werden gedood, waaronder 556 kinderen, en 1500 kinderen werden wees gemaakt.

In mei 2021 vond de vierde agressie plaats tijdens de opstand van waardigheid die uitbrak in heel Palestina, van de rivier tot aan de zee. Het duurde elf dagen, waarin 230 Palestijnen werden gedood, waaronder 67 kinderen. Twaalf van die kinderen namen deel aan een programma voor traumaherstel toen ze werden gedood.

Vandaag vindt er een vijfde agressie plaats in Gaza, en deze is wreder en rampzaliger dan alles wat eraan voorafging. Israëlische luchtaanvallen hebben al bijna 3000 mensen gedood en meer dan 12.000 verwond. Meer dan 45 families zijn volledig uit de registers van de burgerlijke stand geschrapt. Meer dan een miljoen mensen zijn ontheemd en gedwongen hun huizen te ontvluchten door de Israëlische bommen. Israël heeft Gaza afgesloten van elektriciteit, voedsel en brandstof, en bombardeert woningen, scholen, moskeeën, ziekenhuizen en ambulances. Hele wijken zijn verdwenen.

Mensen beginnen te verhongeren en kunnen zich nergens verbergen. Er is geen manier om te ontsnappen. Dit gebeurt allemaal met de expliciete en schaamteloze steun van westerse regeringen, zoals de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk, die zich haasten om militaire steun naar Israël te sturen. Tegelijkertijd probeert de Israëlische koloniale propaganda in de internationale massamedia een anti-Palestijnse campagne op te zetten. Deze wordt gepresenteerd als een "oorlog tegen terreur" om zo de massale etnische zuivering en de voortdurende Nakba die al meer dan 75 jaar plaatsvindt in Palestina te legitimeren.

"Wie is een terrorist?"- Het creëren van instemming

Zoals we door de geschiedenis heen hebben gezien, is propaganda en de tactiek van "instemming creëren" altijd gebruikt door koloniale, imperiale en fascistische entiteiten om hun controle te legitimeren, te behouden en uit te breiden. Dit is ook de manier waarop ze uitroeiing en massale etnische zuivering legitimeren.

Instemming creëren, of manufacturing consent, is de strategie van de staat om een systeem te creëren waarin mensen onvoorwaardelijk gehoorzamen en instemmen met de principes, ideeën en plannen die worden gepromoot via door bedrijven gesponsorde propaganda en de massamedia. Het is gebruikt om de belangen van de Verenigde Staten en haar bondgenoten te dienen bij het binnenvallen van Afghanistan in 2001, het binnenvallen van Irak in 2003 en het veroorzaken van oorlogen en wreedheden in Syrië, Jemen, Libië en op vele andere plaatsen in de wereld, wat resulteerde in het verlies van miljoenen onschuldige levens en ongelooflijk veel menselijk lijden.

Vandaag de dag proberen de massamedia ons als Palestijnse mensen te ontmenselijken, ons te presenteren als terroristen, zodat het makkelijker wordt om elke gruweldaad te rechtvaardigen die wordt begaan door Israël en haar bondgenoten - zowel in Gaza in het bijzonder als tegen Palestijnen in het algemeen.

Als Arabieren en Palestijnen weten we heel goed hoe het is om gezien en behandeld te worden als "terroristen". Maar de omvang van de anti-Palestijnse propagandacampagne die op dit moment wereldwijd wordt gefabriceerd door staten, regeringen en de massamedia is ongekend voor ons.

Tijdens de tweede intifada, na de gebeurtenissen van 9/11 in 2001, bracht de Palestijnse hiphopband "DAM" het nummer "Meen Erhabi?" - "Wie is de terrorist?" uit. In deze periode werden uitspraken als "dood aan de terroristische Arabieren" geroepen door Israëlische kolonisten in heel bezet Palestina. Ik herinner me dat ik elke dag naar dit lied luisterde. Het heeft mijn bewustzijn als kind gevormd. Vandaag, 22 jaar later, pusht het wereldwijde systeem het verhaal dat "de Palestijn een terrorist is" als nooit tevoren, en we zeggen keer op keer: de kolonisator is de terrorist, de kolonist is de terrorist, elke regering die Israël steunt is een terrorist, Israël is de terrorist.

Het systeem versus de mensen

De situatie in Palestina legt de wreedheid en bruutheid van het mondiale systeem bloot, maar ook de enorme kracht van de mensen over de hele wereld.

Van de kant van het mondiale systeem zijn we de afgelopen week getuige geweest van zoveel verschrikkingen en lelijkheid. De Verenigde Staten stuurden de "Gerald R. Ford" - het grootste oorlogsschip ooit gebouwd - en het Verenigd Koninkrijk zette haar koninklijke marineschepen in om Israël te steunen in de genocide die ze pleegt.

Franse politie slaat demonstranten die steun betuigen aan Palestina. Franse autoriteiten eisen de deportatie van immigranten die deelnamen aan een pro-Palestijnse demonstratie in Frankrijk. In Duitsland worden mensen gearresteerd en geslagen door de politie, alleen omdat ze de Palestijnse vlag vasthouden. Deze koloniale entiteiten en fascistische regeringen laten opnieuw hun ware gezicht zien. Als Palestijnen hebben we altijd geweten dat het wereldwijde systeem tegen ons is, dat begrijpen we al van jongs af aan. We verwachten niets van koloniale entiteiten. We hebben geen vertrouwen in regeringen of wereldmachten. Ons vertrouwen is alleen in het volk en de kracht van het volk.

Ondanks al deze wreedheden zien we ook de stem van bevrijding en gerechtigheid weerklinken in de straten over de hele wereld, we zijn getuige van de kracht van het volk. De mensen kennen de waarheid en deze kennis is niet te onderdrukken.

We hebben in Londen en Parijs duizenden mensen op straat gezien voor de bevrijding van Palestina, zelfs nadat protesten voor Palestina waren verboden.

We hebben gezien hoe de straten van Lissabon en Porto gevuld waren met woede, liefde en solidariteit. We hebben gezien hoe tienduizenden van onze broeders en zusters in Irak, Jemen, Jordanië en Marokko samenkwamen voor Palestina.

Vandaag doet elke poging om de waarheid aan het licht te brengen ertoe. Elke gehesen Palestijnse vlag doet ertoe. Elke uiting van solidariteit doet ertoe. Elke inspanning om je te organiseren voor Palestina doet ertoe. Elke "van de rivier tot aan de zee" doet ertoe.

Ja, deze dagen zijn ongekend pijnlijk, maar we weten nu beter dan ooit tevoren dat bevrijding onafwendbaar is.

Het is slechts een kwestie van tijd. Palestina zal vrij zijn.