Let TERFs Shut Up

TERF wars (but this time it’s real…)

On a gray Sunday afternoon, we gathered to fight for our – and everyone’s – rights. A colorful gathering of beautiful, rainbow clad people. The weather was shit, but our spirit wasn’t.

Well, at least within our demonstration, the atmosphere was good. On the way to the meetingpoint at the corner of Moreelse Park, I already saw that we were not alone. In the streets surrounding the demonstrations (the TERFs and our counterdemo) there was enough police to transport us all personally. Always nice to see what the priorities of our civic leaders are.

Once the group was complete, we moved to our designated spot. Behind a not so thin blue line, there is a white party tent in the distance with about twenty people surrounding it. With raised flags, whistles put to our mouths, we make as much noise as we can with drums, pots, pans and spoons and slogans. Around me people are dancing, slogans flow through the air: “What time is it? Solidarity!” (trust me, it makes sense in dutch 😉 It’s like “solidary’time”…)
Solidarity indeed.

Apparently, some sad piece of shit has infiltrated a preparatory meeting for the counterdemo. They made video and audio recordings, which were later shared with the Telegraph (the dutch newspaper “de Telegraaf”). The newspaper shared it with the police. Hence the police our here… With horse, buses, motorcycles, truncheons and tasers at the ready to keep “this extremely dangerous, extremist group” away from the peaceful hate speech of “Let Women Speak”.

Within the counterdemo, we are really aware of what is happening inside the white tent. Regional and national news has – while the demo is still going on – of course already published articles about how “antifa opposes police,” and how we protest “with lots of pride flags and noise” to disrupt the “feminist” demonstration across the field. With raised banners and flags, horns, whistles, pots and pans, we keep unwanted press out of the group. “Pow ‘news’ go home! Pow ‘news’ go home!”, echoes when the fake-smiling, business casual guy with his pink microphone approaches us.Outside of these “disturbances,” the demo remains very peaceful. Police on horseback ride back and forth from time to time, they keep moving their vans and bikes around, they make sure we won’t forget about their presence.

Within the rainbowflags we keep it nice and loud. The atmosphere is good. We make noise, we shout about what it’s all about, we dance and show what living together means, what community means.

And then… The sun breaks through! Hands go up, gesturing for silence. On a pillar at the edge of the group, one of our comrades stands up and shouts. “They’re breaking down the tent!” The crowd erupts one last time. Clear blue sky, the sun shines through the clouds. Across the field we see a group of TERFs crawl off, their tent broken up under loud chanting. “It’s quiet on the other side” (again, it makes sense in dutch :P) and it only gets quieter.

We stay put until the last pole is cleared and there is nothing left of hate speech than an imprint of the tent in the grass. “Whose streets? Our streets!”

Once again we have shown that we will not stop until everyone can be free.

With this counter demo over, we all return to the starting point to go home or to the city in smaller groups.

However, before we leave there is one last message. October 12 there is another event of Let women speak. (https://www.letwomenspeak.org/event-details/let-women-speak-amsterdam) This time with main hater Kellie-Jay Keen (Posy Parker). Today there were three or four comrades/demonstrators for each TERF.

Together we keep showing that hate is not welcome in the Netherlands.

So… Unfortunately we’ll have to meet again under these circumstances. (but I do want to see everyone, and please bring friends)

• NBLux

TERF wars (maar nu echt…)

Op een grijze zondagmiddag kwamen we bij elkaar om te vechten voor onze – en ieders – rechten.
Een kleurrijke verzameling aan prachtige mensen, in regenbogen gehuld. Het weer was kut, maar de sfeer was goed.

Nou ja, bij ons zat de sfeer er goed in. Op weg naar het verzamelpunt op de hoek van het Moreelse Park zag ik al dat we niet alleen waren. In de straten rondom de demonstraties (de TERFs en onze counter) stonden genoeg politievoertuigen om ons allemaal persoonlijk te transporteren. Altijd fijn om te zien waar de prioriteiten van onze burgervaders liggen.

Zodra de groep zo goed als compleet is, beweegt de stoet zich naar de voor ons aangewezen plek. Achter een volle muur van geel en blauw is in de verte een witte partytent te zien met een stuk of twintig mensen erom heen.
We trekken de vlaggen omhoog, zetten fluitjes aan onze mond en maken met trommels, potten, pannen en lepels en leuzen zoveel mogelijk kabaal als we kunnen.
Om me heen wordt gedanst, als één stem vloeien de leuzen door de lucht: “Hoe laat is het? Solidariteit!” Inderdaad.

Blijkbaar heeft een of andere droeftoeter een voorbereidende bijeenkomst voor de counterdemo verstoord. Daarbij zijn beeld- en geluidsopnames gemaakt, die later zijn gedeeld met de Telegraaf.
Die hebben dat met o.a. de politie gedeeld. Vandaar dat de politie met man en macht, paard, bus, motor, fiets en wapenstok is uitgerukt om ‘deze uiterst gevaarlijke, extremistische groep’ uit de buurt van de vredige hate speech van “Let women speak” vandaan te houden.

We maken binnen de counterdemo weinig mee van wat er in het witte tentje gebeurt. Regionaal en landelijk nieuws heeft – terwijl de demo nog bezig is – natuurlijk al wel artikelen gepubliceerd over hoe “antifa tegenover politie” staat, en hoe we “met veel pridevlaggen en kabaal” demonstreren om de “feministische” demonstratie aan de overkant van het veld te verstoren.
Met opgetrokken spandoeken en vlaggen, toeters, fluitjes, potten en pannen houden we ongewenste pers uit de groep.
“Pow ‘nieuws’ ga naar huis! Pow ‘nieuws’ ga naar huis!”, klinkt wanneer de ongemeende glimlach in overhemd met z’n roze microfoon op ons af komt.
Buiten deze ‘verstoringen’ blijft het eigenlijk heel erg vredig.
Politie te paard rijdt zo nu en dan heen en weer, busjes verplaatsen, motors en fietsen rijden van voor naar achteren…

Maar binnen de vlaggen blijft het lekker luidruchtig. De sfeer zit er goed in. We maken herrie, we roepen waar het om gaat, we dansen, springen en laten zien wat samen leven betekent.

En dan gebeurt het… De zon breekt door! Er wordt gebaard om stilte. Op een pilaar aan de rand van de groep staat een van de kameraden. “Ze breken de tent af!” Het barst nog één laatste keer los. In de stralende zon zien we aan de overkant van het veldje een groepje TERFs afdruipen, de tent wordt opgebroken onder luid gezang.
“Het is stil aan de overkant” en het wordt er alleen maar stiller.

We blijven staan tot de laatste paal is opgeruimd en er niet meer over is van het haatzaaien dan afdruk van de tent in het gras.
“Whose streets? Our streets!”

We hebben opnieuw laten zien dat we niet zullen stoppen tot iedereen vrij kan zijn.

De counter demonstratie is voorbij, we gaan met z’n allen terug naar het verzamelpunt om in kleinere groepjes naar huis of naar de stad te gaan.

Voor we weggaan is er nog een laatste boodschap. 12 oktober is er opnieuw een event van Let women speak.https://www.letwomenspeak.org/event-details/let-women-speak-amsterdam Ditmaal met hoofdhater Kellie-Jay Keen (Posy Parker). Vandaag waren er drie of vier kameraden/demonstranten voor elke TERF. Samen laten we zien dat haat niet welkom is in Nederland.

Dus helaas tot de volgende keer!

-NBLux