Hotel Landgoed Overste Hof in Landgraaf weigert werkers te betalen

Het hotel Landgoed Overste Hof te Landgraaf heeft geweigerd werker E. loon uit te betalen. Daardoor kwam E. zonder geld te zitten. Op meerdere loonrappels is geen antwoord gekomen. Horeca United/Vloerwerk komt in actie.

Na twee diensten met onredelijke werkverwachtingen besloot het management van het hotel E. te ontslaan. De manager Sharissa Spronk deelde E. mee dat ze niet betaald zou worden. Omdat dit tegen de regels van het arbeidsrecht is heeft E. het management meerdere keren gecontacteerd om haar loon uitbetaald te krijgen. Na twee maanden zonder een serieus antwoord, sloot E. zich aan bij ons om samen te werken.

Horeca United/Vloerwerk stuurde zowel manager Sharissa Spronk als de eigenaar Bart Stavasius als Landgoed Overste Hof meerdere mails en (aangetekende) brieven. Uiteindelijk reageerde Stavasius via de mail. Hij weigert uit te betalen en beweert zelfs dat werker E. geld aan hem moet betalen. E. zou, volgens Stavasius, ondermaats werk hebben geleverd en dient hem daarom een schadevergoeding te betalen. Daarbij dreigt Stavasius dat hij stappen zal ondernemen om het geld bij E. te halen. Uiteraard hebben zulke argumentaties geen enkele grond in het Nederlandse arbeidsrecht. Daarbij levert Stavasius geen enkel bewijs, ondanks dat Horeca United/Vloerwerk hem daarom gevraagd heeft. Ook laten de bewijsstukken die E. aan ons heeft geleverd een heel ander beeld zien. Horeca United/Vloerwerk is gewend aan ‘werkgevers’ die zich agressief opstellen tegen ex-werkers. Ook zien we vaak dat ze met ongegronde tegenclaims en bedreigingen komen wanneer ze daarop worden aangesproken. Bart Stavasius en Sharissa Spronk vormen hierop geen uitzondering. Om zulke praktijken aan te pakken is arbeiderssolidariteit essentieel.

Inmiddels hebben andere (ex)werkers van Landgoed Overste Hof zich bij ons gevoegd. Bij deze werkers zien wij bovendien een structurele onderbetaling. Die onderbetaling is niet enkel strijdig met de Horeca CAO, maar gaat ook in tegen de afspraken die manager Spronk heeft toegezegd. De (ex)werkers kregen van het hotelminder dan dertien euro per uur betaald in plaats van de zeventien euro per uur die beloofd wordt. Ook werkten enkelen maanden zonder een contract. Vragen hierover van de werkers werden volledig genegeerd. Bovendien werden de werkers gepushed om onmogelijke taken te verrichten binnen een onmogelijke tijd. Wij hebben inmiddels een dossier opgebouwd over de wanpraktijken van Spronk en Stavasius en roepen andere (ex-) werkers op om ook contact op te nemen met Horeca United/Vloerwerk. Spronk en Stavasius zijn partners en bezitten naast Landgoed Overste Hof ook hotel Blink in Valkenburg aan de Geul. Zowel (ex) werkers van Landgoed Overste Hof als hotel Blink kunnen bij ons terecht (horeca-united@riseup.net).

Onderaan begonnen, en nu zijn we… hier??? Het sprookje van ondernemerschap.

Stavasius probeert via artikelen in lokale kranten een goed imago op te bouwen. Hij zet daartoe het gebruikelijke van-vodden-naar-rijkdom verhaal in. Hij komt uit een ‘krachtwijk’ uit Heerlen en heeft zich tot een eigenaar van twee horecagelegenheden opgewerkt. Stavasius wordt gezien als een ‘ondernemer’ die welvaart en lokale banen in Zuid-Limburg creëert. Ten slotte vertelt hij in de media over zijn sociale hart, want hij vangt vluchtelingen op die ook nog eens bij hem kunnen werken. Dat hij de regels van het arbeidsrecht aan zijn laars lapt en hen enkel ziet als goedkope arbeidskrachten vertelt hij er dan niet bij.

In het verhaal van Stavasius zien wij een sprookje dat ‘ondernemers’ graag aan het publiek verkopen (denk aan vergelijkbare gevallen die we tegenkwamen). De media gaat mee in die mythe van de petit-bourgeoisie: lekker vrij zijn en veel geld verdienen. Bedrijfsactiviteit wordt meer gevierd dan het werk van de mensen die deze bedrijven draaiende houden. Erger nog: het ‘ondernemerschap’ wordt vaak gezien als een rechtvaardiging om werkers onder de bus te gooien nadat ze gratis hebben gewerkt.

Stavasius en Spronk hopen met hun hotels “droomlocaties” te creëren voor hun rijke gasten. Loonroof en arbeidsexploitatie horen bij hun droom, maar Stavasius en Spronk hopen dat niemand die schaduwzijde ziet.

“Volgens mij hadden ze al besloten om me niet te betalen.”

Het uitbuiten van nieuwe werkers met onbetaalde proefdiensten en zonder contract is blijkbaar de norm voor veel horecabedrijven. Erger nog, horeca-werk wordt meestal gezien als ongeschoolde arbeid. Horeca-personeel is meestal niet-Nederlands, jong of precair. Hun werk wordt als vervangbaar gezien. De ongeoorloofde praktijken die zich in de sector voordoen, worden bijna als een overgangsritueel behandeld – een noodzakelijk kwaad voordat iemand “een echte baan” vindt. In de tussentijd is het lekker blijven werken, en met een glimlach ook.

Horeca United/Vloerwerk streeft naar een cultuur van zelfrespect, zelfemancipatie en solidariteit tussen werkers. Vragen om een eerlijke behandeling is niet genoeg. Wij eisen het.

Horeca United/Vloerwerk heeft de werker geïnterviewd en gevraagd om haar situatie uit te leggen, en waarom ze ervoor heeft gekozen om terug te vechten. Arbeiders kunnen en moeten voor zichzelf spreken, direct en zonder vertegenwoordigers. Dit is het verhaal van onze collega.

Kun je jezelf kort voorstellen?

Mijn naam is E.  Ik heb het Nederlandse staatsburgerschap en ben 57 jaar oud. Ik ben in 2008 vanuit Finland naar Nederland gekomen en heb de taal geleerd en mezelf aangepast aan de Nederlandse manier van leven. Ik ben getrouwd met een Nederlandse man en samen hebben we vijf kinderen.

Hoe lang heb je voor het hotel gewerkt?

Ik heb daar twee dagen gewerkt. De eerste dag was een proefdag om het werk te ervaren en alles te leren kennen, en de tweede was het startdag.

Wat vond je van het werk daar?

Ik dacht dat de baan wel okay was, maar ze hadden geen lift, dus werkers moesten alles via de trap omhoog dragen. Ze hadden ook niet genoeg personeel. De collega die me het werk liet zien was aardig en behulpzaam.

Wat voor problemen had je in deze baan?

Ik heb geen rondleiding van het hotel gekregen en ik heb niets gehoord over een werk-uniform of pauzes. Bovendien, omdat ze niet genoeg werkers hadden, hebben we een lange lijst van kamers van de manager Spronk gekregen. Ze verwachtte dat twee werkers al die kamers zouden schoonmaken. Ook dienden ze allemaal een uur voordat de gasten arriveerden klaar te zijn. Die gasten kwamen om twee uur ’s middags aan, en wij waren vanaf tien uur ’s ochtends aan het werk. Ik liet Spronk weten dat het niet mogelijk was om vijftien kamers in een uur af te maken. Toen ze dat hoorde werd ze erg boos.

Ik heb het arbeidscontract dat ze aanboden niet ondertekend omdat het een gebrekkig contract was. Zo stond er bijvoorbeeld niets in over vervoerskosten. Spronk en Stavasius beloofden dat het contract aangepast zou worden zodra ik op de locatie van Landgoed Overste Hof aan zou komen. Maar toen ik daar op zondag 24 augustus aankwam vond ik geen aangepast contract.

Spronk en Stavasius hebben mij nooit betaald voor de tien uur die ik gewerkt heb. Ook hebben ze mijn vervoerskosten niet vergoed. Toen ik contact opnam met Spronk en Stavasius om naar mijn uitbetaling te vragen, hebben ze via Indeed om details gevraagd. Maar verder hebben ze niets gedaan. Volgens mij hadden ze al besloten om mij niet te betalen.

Wat wil je veranderen aan deze situatie?  

Ik had graag een kennismaking met het werk gekregen die meer professioneel was; met een gedegen rondleiding, een regulier contract, vergoedde reiskosten et cetera. Ik wil betaald worden voor de tijd en moeite die ik aan dit hotel heb gegeven.

Welk effect heeft deze werksituatie op jou privéleven gehad?

Ik heb er veel angst, stress en teleurstelling door gekregen. Ik kan geen nieuwe baan vinden omdat ik me ontmoedigd voel en bang ben dat dit weer kan gebeuren. Ook heeft het mij financieel beïnvloed, omdat ik het geld gebruik om voor mijn familie te zorgen.

Ik heb nog nooit zulke problemen gehad met andere bedrijven, en nu heb ik het gevoel dat ik ‘werkgevers’ niet meer kan vertrouwen. Het heeft mijn kijk op het vinden van een baan in Nederland veranderd, omdat ik niet bereid ben om mijn tijd en energie te riskeren zonder betaald te worden.

Hoe voelt het om als werker je eigen campagne te organiseren?

Door het organiseren van deze campagne voel ik me krachtig. Ik heb ook meer hoop. Ik ben Horeca United/Vloerwerk dankbaar dat ze me helpen.

Hoe kunnen de lezers van dit artikel jouw ondersteunen?

Lezers kunnen me steunen door van mijn ervaring te leren. Zorg ervoor dat ‘werkgevers’ niet met je spelen, je tijd afpakken of je moeite niet uitbetalen. Zorg ervoor dat je contracten ondertekent voordat je met werken begint. Vecht altijd voor je rechten.

Als je iets tegen Landgoed Overste Hof en Stavasius en Spronk zou kunnen zeggen, wat zou dat dan zijn?

Ik ben erg teleurgesteld en bezorgd over hun onprofessionele en onethische houding. Het is onaanvaardbaar om werkers als vervangbaar te behandelen en hen niet uit te betalen voor hun werkzaamheden. Mij als werker loon ontzeggen voor de tien uur die ik heb gewerkt, is niet alleen oneerlijk, maar is ook diefstal. Zowel juridisch als moreel is dit verwerpelijk.

Als iemand die met vertrouwen en toewijding werk heeft geleverd aan uw bedrijf en het team, ben ik geschokt door het gedrag van Spronk en Stavasius. Hoewel het verschuldigde bedrag misschien klein lijkt, vertegenwoordigt het mijn tijd, moeite en waardigheid. Ik eis de betaling die ik rechtmatig verschuldigd ben voor de uren die ik heb gewerkt. Bovendien ben ik van plan om deze kwestie bij de juiste autoriteiten te melden om ervoor te zorgen dat dergelijke praktijken worden aangepakt en niet worden herhaald.

Ik dring er bij Stavasius en Spronk op aan om na te denken over de waarden van hun bedrijven. Bovendien moet de manier waarop ze met dit soort situaties omgaan echt veranderen.

Het behandelen van werkers met respect en eerlijkheid is niet alleen een wettelijke verplichting, maar een fundamenteel principe van ethisch ondernemen.

Horeca United/Vloerwerk

(Dit artikel verscheen eerder op hun website onder de titel “Hotel Landgoed Overste Hof Refuses to Pay Workers”. Vertaling naar het Nederlands door Horeca United/Vloerwerk.)