Raoul Vaneigem: Acratie en zelfbeheer

Op naar een samenleving die breekt met alle vormen van onderdrukkende overheden

1 december, 2024 3 min leestijd

(een vertaling van Acratie et autogestion, éditions Acratie, 2024 door Geert Carpel)

(Zie de hele tekst van 26 pagina’ s hier als pdf)

Achterflap

We hebben gedurende tienduizend jaar niets anders gekend dan onderdrukkende overheden die er onder de meest verscheiden motieven prat op gingen, zich in te zetten voor ieders geluk. De handelsbeschaving heeft onze geschiedenis belast met een vervloeking waar we tot in onze opstanden toe voor buigen. Zo maakten we van de Mens de schaamte van de mensheid. De acratie is geen hersenschim en geen uitdaging, het is de existentiële en sociale ervaring van een terugkeer naar de waardigheid van de vrouw, de man, de natuur die weigeren nog langer te worden vermalen door de mechanismen van het Profijt.

—

Onze dank aan schilder Beatriz Aurora die de omslagafbeelding [un pueblito feliz] van het boek schonk.

In steun aan Serge en aan zijn strijd tegen de onmenselijkheid*

* Het gaat hier over de jongeman die zwaar gekwetst werd door de politie in Sainte Soline gedurende de betoging tegen de megawaterbekkens tijdens een ecoverdediging van het leven. Hij is recent uit coma ontwaakt.

—

[Opmerkingen, referenties of verduidelijkingen staan tussen vierkante haakjes, GC.]

Inhoud

Inleiding

1 Stand van zaken

Het bankroet van het kapitalisme is een teken van het bankroet van de uitbuiting van de mens door de mens.

De enscenering van een burgeroorlog.

Angst is de grote roerganger.

Strategie van de zondebok.

Wanorde is een terechtwijzing van de Orde van het Profijt.

Wederzijdse hulp schaft de reflex van de roofzucht af.

2 Bankroet van het antikapitalisme

Het wegkwijnen van het kapitalisme houdt een vernieuwing van de subversie in.

Doeltreffendheid en schadelijkheid van het militantisme.

Het is absurd beroep te doen op strijdvormen waarvan het verleden het aliënerende karakter heeft aangetoond.

3 Voor het overstijgen van de burgerlijke gehoorzaamheid en ongehoorzaamheid

Burgerlijke ongehoorzaamheid en sabotage.

De laatste lichtjes van de intellectualiteit.

De Gele hesjes, nevenverschijnsel van een hereniging met het leven.

4 Wat is Acratie ?

Elementen ter versteviging van de grondslagen van een acratische samenleving.

—

Inleiding

“We worden niet geboren om te werken,

we worden geboren om te leven.”

Constant Malva, mijnwerker en schrijver.

Dit is geen manifest noch een toonbank van ordewoorden. Het is hoogstens een tuin met aforismen waar de uitnodiging tot kuieren de lezer de toestemming geeft te plukken en te koesteren wat hem gepast lijkt voor zijn existentiële en sociale emancipatie.

Ik heb de indruk dat de afgang van het hebben en van de roofzucht de wederzijdse hulp weer tot leven wekken en de voorrang van het zijn herstellen, de basis van ons bestaan.

Ik kom terug op het oorspronkelijke opzet van de menselijke soort door te mikken op een ommekeer van perspectief zodat het project om te leven komaf kan maken met een ontaarde dood. De intelligentie van het autonome individu zal een einde maken aan de individualist en zijn egoïstische berekening.

Het komt er in feite op neer een samenleving te beginnen met zij die ervan deel willen uitmaken. Dit was de inspiratie waaraan alle opstanden uit het verleden hun verkwikkende adem dankten. Het is aan de inversie ervan dat de ergste wonden van de geschiedenis te wijten zijn. Het creatieve genie van enkelen is van aard om de dwaasheid van velen uit te wissen. De domheid verzekert zich van haar achterban door te rekenen, de gevoelige intelligentie is een mateloze resonantie die zich eindeloos verspreidt.

(Zie verder de hele tekst van 26 pagina’ s hier als pdf)