Ondanks miljardensteun VS hapert de kettingzaag van Milei

Te midden van de kapitalistische wanorde, in de wereld en zeker ook in Argentinië, wist een behoorlijk extravagante extreemrechtse ‘rockster-econoom’ met een extreem liberaal programma de verkiezingen te winnen. Hij ging met een kettingzaag, waarmee hij ook campagne voerde, de staatsuitgaven te lijf.

6 oktober, 2025 5 min leestijd

(Foto: Musk en Milei showen op de CPAC-conferentie in 2025, Gage Skidmore, Flickr, CC2.0)

Aanvankelijk leek het de economie enigszins in het gareel te brengen (daarvoor was met name de inflatie bizar hoog). Ondanks de drastische bezuinigingen, bleef Milei populair onder een deel van de bevolking. Maar nu lijkt de economie in elkaar te zakken. Milei’ s partij verloor de lokale verkiezingen.

Trump kwam zijn collega despoot te hulp. onder andere met 20 miljard dollar.

Judd legum schrijft erover en merkt op dat hier vooral een hoop belastinggeld cadeau wordt gedaan aan hedgefondsmiljardair Rob Citrone, een ‘ vriend en voormalig collega’ van (minister van Financiën) Scott Bessent.

Vorige week kondigde minister van Financiën Scott Bessent een pakket van 20 miljard dollar aan om de Argentijnse economie te redden. De riskante, door de belastingbetaler gefinancierde deal, waarbij Amerikaanse dollars worden ingewisseld voor Argentijnse peso’s, heeft weinig voordelen voor gewone Amerikanen. Argentinië is geen belangrijke handelspartner van de VS en de economie van het land, die al lange tijd in beroering verkeert, heeft weinig invloed op de Verenigde Staten.

De aankondiging van Bessent had echter enorme economische voordelen voor één Amerikaan: miljardair en hedgefondsbeheerder Rob Citrone, die grote inzetten heeft gedaan op de toekomst van de Argentijnse economie. Citrone, medeoprichter van Discovery Capital Management, is ook een vriend en voormalig collega van Bessent – een feit dat nog niet eerder in de Amerikaanse media is gemeld. Citrone heeft naar eigen zeggen bijgedragen aan het grote vermogen van Bessent.

(tot zover Judd Legum). In zijn stuk staat veel meer interessante informatie over de handel en wandel van Citrone en Bessent.

De econoom Michael Roberts schreef vorige week een uitgebreide analyse van de economische ontwikkelingen in Argentinië onder de titel Argentina: the chainsaw breaks down (Argentinië: de kettingzaag begeeft het):

De afgelopen maanden heerste er een wild optimisme op de financiële markten en onder mainstream economen en internationale instanties dat Milei’s zelfbenoemde ‘kettingzaageconomie’ werkte. Sinds zijn aantreden had Milei de overheidsuitgaven voor welzijn en openbare diensten met een ‘kettingzaag’ aangepakt en duizenden ambtenaren ontslagen. Als gevolg daarvan werd de overheidsbegroting in evenwicht gebracht. Met behulp van recordhoge IMF-reddingsfondsen om de peso ten opzichte van de dollar te ondersteunen, heeft de regering-Milei de peso ruim boven zijn reële effectieve koers ten opzichte van de dollar gehouden om de verschrikkelijke inflatie in Argentinië terug te dringen. Het leek erop dat alles goed ging en dat alle linkse politici en doemdenkers gelijk hadden gekregen: de kettingzaageconomie werkte.

Verder in het stuk beschrijft Roberts wat de gevolgen waren van het kettingzaagbeleid van Milei en zijn familie, soms letterlijk:

De regering van Milei heeft de financiering van gaarkeukens stopgezet en beschuldigt de maatschappelijke organisaties die deze runnen van corruptie. Uit een onderzoek in Córdoba bleek dat 58% van de gezinnen zich in augustus geen basisvoedselpakket kon veroorloven. De helft van de huishoudens gaf aan een van hun dagelijkse maaltijden over te slaan, meestal het avondeten. Twee derde van de Argentijnse kinderen onder de 14 jaar leeft in armoede. Multidimensionale armoede (gemeten als inkomen plus gebrek aan toegang tot belangrijke welzijnsfactoren) steeg op jaarbasis van 39,8 naar 41,6 procent en binnen dat cijfer steeg structurele armoede (drie of meer behoeften) van 22,4 naar 23,9 procent. Kortom, 25-40% van de Argentijnse gezinnen leeft in diepe armoede. En de ongelijkheid is verder toegenomen. De top 10% van de inkomensverdieners verdient nu 23 keer meer dan het armste deciel, tegenover 19 keer een jaar geleden. De daling van het inkomen bedroeg 33,5% op jaarbasis in reële termen onder het armste deciel, maar slechts 20,2% onder het rijkste. De Gini-ongelijkheidsindex heeft een historisch hoogtepunt bereikt van 0,47.

en wat er verder door veroorzaakt werd:

De deviezenreserves van Argentinië zijn nu lager dan in 2018, ondanks de enorme leningen die het IMF sindsdien heeft verstrekt. Voormalig president Mauricio Macri leende dat jaar 50 miljard dollar – de grootste reddingsoperatie ooit van het fonds – voordat zijn politieke ondergang het IMF-programma uit koers bracht en de munt raakte. Nu, na rekening te hebben gehouden met de leningen van het IMF en verplichtingen zoals een swapovereenkomst met China, zijn de reserves van Argentinië dit jaar sterk negatief gebleven, ondanks het feit dat het IMF meer dan de helft van een nieuwe reddingsoperatie van 20 miljard dollar vooraf heeft verstrekt.

En wat er te voorspellen is voor de nabije toekomst:

Een devaluatie van de peso lijkt dus steeds onvermijdelijker te worden. Volgens Capital Economics moet de peso ongeveer 30 procent dalen om het concurrentievermogen van Argentinië te herstellen en de deviezenreserves weer op te bouwen. Maar als dat snel zou gebeuren, zou de inflatie net als vóór het aantreden van Milei weer omhoogschieten. Daarom heeft de regering-Trump (tijdelijk) ingegrepen om de kettingzaag te repareren. “Het plan is dat zolang president Milei zijn krachtige economische beleid voortzet om hem te helpen, om hem naar de verkiezingen te loodsen, we niet zullen toestaan dat een onevenwicht in de markt een rem zet op zijn ingrijpende economische hervormingen.”

Het doel is nu dat Milei de tussentijdse congresverkiezingen wint en vervolgens (geleidelijk?) de munt devalueert om de export te stimuleren en dollars binnen te halen. Maar dat betekent ook de terugkeer van hoge inflatie. Tot zover de kettingzaageconomie.