Onze man in brussel van papercuts tot pepperspray in je mik

Papercuts

Op woensdag had de delegatie van EAC een ontmoeting met Leila Chaibi, een parlementslid van The Left. Deze Franse Europarlementariër is zeer begaan met wonen en de woningnood. We konden daar goed onze zorgen en oplossingen voor de wooncrisis kwijt. Of deze ook terechtkomen in beleid is nog maar de vraag.

De Europese Commissie maakt voor het eerst in haar geschiedenis een Europees plan voor woningbouw. De voortekenen zien er echter niet goed uit. Een rechtse meerderheid in het EU-parlement wil meer geld voor private partijen, heeft het over betaalbare woningbouw en niet over sociale woningbouw en wil minder regulering. Waar kennen we dat van? Juist – Stef Blok.

The Left wil daar de verhalen van de grass roots organisaties tegenover zetten om zo tegen de rest van het Europese Parlement te kunnen zeggen: “Dit willen de mensen op straat die elke dag met woningnood te maken hebben”. Deze aanpak werkte, volgens The Left, eerder heel goed bij het reguleren van platformwerk.

Gedurende een hele dag konden de meer dan 190 aanwezigen hun mening geven over de problemen, oplossingen en het manifesto van The Left over de woningnood. Ook was het mogelijk kennis te maken met andere aanwezigen.

Pepperspray en waterkanon

Na de stroperige parlementaire democratie was het op vrijdag tijd voor actie. In een groot pand aan het Luchtvaartplein in Brussel woonden al enkele maanden 70 mensen zonder papieren. De buurt steunde deze mensen al geruime tijd. De Nederlandse eigenaar wilde echter het pand perse ontruimen voor leegstand. Zie ook de eerder aangekondigde BPW solidariteitsverklaring.

Op vrijdagochtend heeft een grote groep mensen geprobeerd om een nieuwe poging tot ontruiming van het kraakpand Collectief Zone Neutre te voorkomen. Een menselijke haag beschermde de ingangen van het gebouw. Toen onderhandelingen mislukte dook de politie er meteen op met ME, pepperspray en af en toe het waterkanon. Het duurde zo niet lang voor een eerste deel voor het gebouw was schoongeveegd. Toen eenmaal de deur open was gezaagd zijn de bewoners (die nergens anders terecht kunnen) op straat gezet. Wel mochten ze hun spullen meenemen.

De Nederlandse eigenaar kan tevreden zijn nu de 70 bewoners (waarvan 15 kinderen) weer op straat moeten slapen terwijl zijn gebouw leeg staat in afwachting van vergunningen. Zie ook dit stuk in het lokale nieuws.