Thomas Meyer-Falk is vrij, na bijna 27 jaar!!!

Thomas is vrijgelaten na bijna 27 jaar gevangenisstraf!

Thomas Meyer Falk werd in 1996 veroordeeld en gevangen gezet voor een bankoverval met als doel politieke activiteiten te financieren. Omdat hij weigerde afstand te nemen van zijn daden en zijn militante antifascisme, werd hij na het uitzitten van zijn straf "preventief" opgesloten. Normaal gesproken zou hij in 2010 zijn vrijgelaten, maar vanwege een "veiligheidsstraf" werd zijn detentie verlengd. De wet die dit mogelijk maakte is de zogenaamde "Sicherungsverwahrung", ontworpen door de Nazi's in 1933, geschrapt door de DDR in 1949 maar niet door de FRG en later toch weer ingevoerd voor het opsluiten van RAF gevangenen in de jaren 1970. Thomas werd gezien als een potentieel groot gevaar voor de samenleving en ook een vluchtrisico. Zijn contacten in de gevangenis waren minimaal; hij mocht over het algemeen niet met andere gevangenen spreken, wordt alleen gelucht en moest ook in afzondering eten, zonder echt bestek, had geen televisie en ontving alleen bezoek achter gepantserd glas. Maar bovenal was zijn detentie letterlijk uitzichtloos. Na verloop van tijd waren zijn detentieomstandigheden iets versoepeld. Thomas was afhankelijk van financiële steun van zijn vrienden die zich daar niet altijd voor konden inzetten.

Er werden meerdere inzamelingsacties gehouden in Nederland, hier is een flyer uit 2010 van een benefiet van ABC Amsterdam en Anarchistische groep Amsterdam.

Hier volgt een vertaling van de laatste gevangenisbrief van Thomas voor de 'Week van Solidariteit met Anarchistische Gevangenen!'

Bron: https://solidarity.international/index.php/2023/08/29/thomas-meyer-falk-is-free/

Vandaag, 29 augustus werd Thomas vrijgelaten na bijna 27 jaar gevangenschap! Beste actie tijdens de Internationale Week van Solidariteit met Anarchistische Gevangenen!  Eerste prijs: VRIJHEID! We zijn allemaal heel blij en wensen Thomas het allerbeste en welkom thuis!

We delen nog steeds zijn solidariteitsbrief voor de week van dit jaar.  Bedankt voor het steunen van de Week van Solidariteit gedurende vele jaren.  

Solidariteitsgroeten voor de Soli Week voor Anarchistische Gevangenen 2023

Ook hier uit Freiburg in Zuid-Duitsland, solidariteit en hartelijke groet voor de Soli-week. Al bijna 27 jaar observeer ik de wereld achter de tralies vanuit het perspectief van een gevangene. Eerst in voorlopige hechtenis, later in strafrechtelijke hechtenis en sinds 2013 in preventieve hechtenis. Preventieve hechtenis werd in 1933 in Duitsland ingevoerd, ja, het waren de nazi's die op 24.11.1933 het strafrecht dienovereenkomstig wijzigden - sindsdien kunnen mensen in Duitsland voor een onvoorziene periode in de gevangenis worden vastgehouden, zelfs nadat ze hun gevangenisstraf hebben uitgezeten. In de jaren 1990 en 2000 volgden andere Europese landen dit voorbeeld, altijd in naam van de "openbare veiligheid": België, Frankrijk, Zweden, Groot-Brittannië, Zwitserland en nog veel meer.

In veel gevallen is een normale gevangenisstraf al een doodvonnis in termijnen, eerst sterft de ziel en vaak sterft uiteindelijk ook het lichaam.  Nog maar een paar weken geleden beroofde een man van begin 40 zich van het leven in de preventieve hechtenis in Freiburg, omdat hij blijkbaar geen realistisch vooruitzicht zag om zijn vrijheid terug te krijgen. Zijn vrouw, kinderen, adoptiemoeder en broers en zussen rouwen om hem - maar sommige andere gevangenen ook. Het moet echter duidelijk zijn dat gevangenen ook het recht hebben om zichzelf van het leven te beroven. Niemand zou hen dat mogen verbieden. Maar we moeten ons ook afvragen welke verantwoordelijkheid de staatsinstellingen dragen voor zo'n beslissing. Het zou te gemakkelijk zijn om hen van hun verantwoordelijkheid te ontslaan door te verwijzen naar de autonome beslissing van de betreffende gevangenen.

Anarchisten pleiten en vechten voor de autonomie van het individu, maar altijd ingebed in een sociaal netwerk. Want geen mens staat ooit alleen, we zijn allemaal verweven in een netwerk van sociale relaties! Niemand is een eiland! We maken allemaal deel uit van een sociaal samenzijn. Iets wat verloren lijkt te zijn gegaan in de moderne consumentenwereld, waar mensen alleen met elkaar omgaan in schijnbaar "sociale" elektronische werelden, maar in werkelijkheid vaak teruggeworpen worden in isolatie voor hun smartphone.

Gevangenissen zijn meestal internetvrije zones. Mijn bijdrage van vandaag wordt alleen verspreid omdat solidaire mensen het uittypen en online verspreiden en zo het perspectief van gevangenen onder de kritische aandacht van een bepaald publiek brengen. Deze mogelijkheid wijst op het emancipatoire potentieel van elektronische media. Wanneer mensen die voorheen geen contact met elkaar hadden, met elkaar in contact komen, wanneer de voorheen naamlozen, gezichtlozen en stemlozen uiteindelijk namen, gezichten en stemmen krijgen.

De structurele verlating die het leven van gevangenen kenmerkt, wordt deze week in het bijzonder onder de aandacht gebracht. De vaak onmenselijke, mensonterende omstandigheden in gevangenissen zullen worden geschandaliseerd.

De vrijheid van de gevangenen wordt geëist! Keer op keer! Jaar na jaar! Maar alleen als deze eisen voortdurend worden opgeworpen en van generatie op generatie worden overgedragen, als degenen die in gevangenissen leven en sterven worden herdacht, alleen dan zullen we iets veranderen.

Voor een wereld zonder cellen en gevangenissen!

Thomas Meyer-Falk