Op weg naar de afschaffing van het gezin!

Waarom wij het eisen en waarom het belangrijk is: Eerst moeten we een basisbegrip hebben van hoe structurele macht in onze maatschappij werkt.

De volgende tekst werd op 29 september 2021 gepubliceerd als twitter draad door @butchanarchy, vertaald door FvA

Dit is hoe structurele macht er volgens veel mensen uitziet: de Staat is de machtscirkel die iedereen zonder Staatsmacht insluit. De macht ligt alleen in handen van elites.

Dit is wat complotdenken doet woekeren. Het idee dat macht alleen bestaat in de handen van degenen die een ambt of een troon bekleden, en dat elk ding in ons leven wordt gedicteerd door een handvol elites die aan ALLE touwtjes trekken.

Hoewel hier zeker kern van waarheid in zit (er zijn immers duidelijk mensen die een enorme hoeveelheid macht hebben om veel van de voorwaarden van ons leven te dicteren!) is het niet het hele plaatje, en als we het zo zien, ontkennen we ons eigen deel van de machtsstructuur.

In werkelijkheid ziet structurele macht er veel meer uit als dit plaatje hier. Er is een bredere structuur, absoluut, maar die structuur kan alleen als zodanig bestaan zolang soortgelijke, kleinere eenheden van die structuur zich verspreiden over ALLE sociale relaties.

De grotere structuur van hiërarchie (voorgesteld als De Staat) moet daarbinnen andere sociale relaties scheppen die zijn waarden nabootsen en de hiërarchie afdwingen. Het is alleen mogelijk zoveel mensen te laten instemmen met een laars op hun nek als ze er voor hun eigen macht van afhankelijk zijn.

Met dat in gedachten, laten we ons richten op een van de kleinste en meest fundamentele blokken van hiërarchie en controle die helpen het geheel overeind te houden: De familie.

Laten we duidelijk zijn: verwantschap is niet hetzelfde als Het Gezin (een instituut). Net zoals men niet oproept tot de afschaffing van arbeid als men oproept tot de afschaffing van werk, betekent de afschaffing van het gezin niet dat mensen de familieleden van mensen gaan afschaffen.

Het gezin is een machtsinstituut. Het geeft structurele macht aan ouders en patriarchen om andere leden van het gezin te domineren en te controleren. Het is een instituut waaraan mensen die erdoor ontkracht en misbruikt worden moeilijk of bijna onmogelijk kunnen ontsnappen.

Het gezin is geen optionele relatie, maar een verplichte. Wanneer men als kind wordt misbruikt, heeft men, met uitzondering van het nastreven van straf en opsluiting door de staat van zijn misbruikers (en zelfs dat is zeer moeilijk te bereiken), zeer weinig opties dan het te verdragen. De geïsoleerde structuur van het gezin is een vruchtbare bodem voor het ontstaan van misbruik, en voor het voortduren daarvan zonder enige stevige gemeenschappelijke vorm van verantwoording, omdat mensen die als buitenstaanders worden beschouwd, het als een " familiekwestie" zien waarin zij niet het recht hebben in te grijpen, zelfs wanneer er sprake is van misbruik.

Een kind wordt gezien als het privébezit van de familie, maar zij zijn niet de enigen! Dit is een van de vele punten waarop jeugdbevrijding en rechtvaardigheid voor personen met een handicap elkaar kruisen: de strijd van Britney Spears tegen de onder curatele stelling van haar vader is hier een voorbeeld van.

Ouderenrechten, feminisme en strijd van de arbeidersklasse kruisen elkaar ook op dit punt! Daarom is het gezin zo'n fundamenteel punt van hiërarchie. Veel mensen zijn beperkt in hun autonomie en kunnen geen beslissingen nemen over hun eigen leven zonder toestemming van hun familie. Het gezin is een intermenselijke sociale relatie die uitvoerig door de wet is vastgelegd: huwelijkswetten, ouderschapswetten, bewindvoering, wie medische beslissingen mag nemen voor iemand die in een crisis verkeert, wie de zeggenschap heeft over zijn lichaam, bezittingen en begrafenis na zijn dood, enz.

Hieruit blijkt dat de staat veel belang heeft bij de constructie van het gezin, en we moeten ons meer op ons gemak voelen om te ontdekken waarom dat zo is en het te zien als een punt van interventie en verstoring van de macht van de staat.

De staat heeft het gezin nodig omdat het gezin is ingesteld om ons alles te leren wat we moeten weten om goede onderdanen van de staat te zijn. De suprematie die aan de ouders wordt verleend, zorgt ervoor dat zij er iets voor over hebben om kinderen op jonge leeftijd te leren het gezag te aanvaarden en te gehoorzamen.

Ouders, ongeacht hun persoonlijke politiek, krijgen bijna de volledige macht over het leven van de kinderen die aan hun zorg zijn toevertrouwd. In discussies als deze zul je merken dat zelfs veel radicale ouders hun macht als iets natuurlijks, onvermijdelijks en noodzakelijks beschouwen. Dit is hoe hiërarchische macht werkt: als je mensen de mogelijkheid geeft om gezag, macht en controle over anderen te hebben, zullen zij er belang bij hebben om die macht te naturaliseren. Als ze dat doen, zijn ze afhankelijk van de hiërarchische orde in het algemeen om die van hen te handhaven. Dit is heel vaak onbewust! We hebben het niet over een geheime groep kwaadwillende ouders die in het holst van de nacht bijeenkomen om te plannen hoe zij hun overheersing zullen handhaven. Het is alleen zo dat, als men eenmaal macht heeft, men vaak automatisch werkt om die macht op de een of andere manier te rechtvaardigen. Omdat het gezin wordt gezien als zo geheiligd, zo natuurlijk, zo vanzelfsprekend, zo het toppunt van liefde en zorg (ook al is het in feite de plaats van een overgrote meerderheid van misbruik en geweld in onze samenleving), wordt het heel moeilijk voor ons om zelfs maar te denken dat we het kunnen bekritiseren. En dat is natuurlijk precies wat het gezin zo belangrijk maakt om te bekritiseren! Zo belangrijk om duidelijk te maken, om uit te dagen, om af te schaffen!

Omdat het gezin wordt gezien als zo geheiligd, zo natuurlijk, zo onberispelijk, zo het toppunt van liefde en zorg (ook al is het in feite de plaats van een overgrote meerderheid van misbruik en geweld in onze samenleving), wordt het heel moeilijk voor ons om zelfs maar te denken dat we het kunnen bekritiseren. En dat is natuurlijk precies wat het gezin zo belangrijk maakt om te bekritiseren! Zo belangrijk om duidelijk te maken, om uit te dagen, om af te schaffen!

Wat zijn we dan van plan als we zeggen dat we het gezin willen afschaffen? Het gezin afschaffen betekent niet dat de verwantschapsrelaties volledig worden vernietigd, maar wel dat de instelling van het gezin en de eigendomsverhoudingen die het in stand houden, worden afgeschaft en dat de sociale relaties van zorg worden UITGEBREID. Als we oproepen tot de afschaffing van het gezin, roepen we op tot de bevrijding van de jeugd (de vernietiging van de suprematie van de volwassenen & de constructie van kinderen als privébezit). We roepen op tot gemeenschappen van zorg en verantwoording. We roepen op tot de vernietiging van de atomisering van relaties. Ik sprak over het feit dat "buitenstaanders" moeite hebben om in te grijpen in situaties van familiaal misbruik omdat hen geleerd wordt dat de heiligheid van "familiezaken" niet hun zaak en zorg is.

Afschaffing van het gezin vraagt om de vernietiging van de "buitenstaanders".

Wij roepen op tot het afbreken van familiale grenzen die het moeilijk of onmogelijk maken voor kinderen, ouderen, partners, gehandicapten, enz. om hun misbruikers ter verantwoording te roepen, en om van hen weg te kunnen gaan naar veiliger leden van de gemeenschap. Wij eisen de mogelijkheid om onze eigen relaties te bepalen. Velen van ons zullen nog steeds besluiten om relaties te onderhouden die voortkomen uit verwantschapsbanden, maar het moet altijd onze beslissing zijn, niet een feit van het leven, geen kruis dat we moeten dragen, geen kwelling die we moeten ondergaan.

Wij eisen, boven alles, robuuste gemeenschappen van verantwoording en verbondenheid. Wij eisen dat relaties van zorg worden verspreid over onze gemeenschappen, in plaats van te worden geautomatiseerd in segmenten gebaseerd op bloedverwanten die niet altijd onze belangen op het oog hebben.